خبرآنلاین: بیماری «دست، پا، دهان» بیشتر کودکان را درگیر میکند، عامل ویروسی دارد و از ویروسهای در گردش محسوب میشود، این ویروس با ایجاد مشکلات پوستی همراه با تب و بیاشتهایی و خستگی است که بیشتر در کودکان دیده میشود اما ممکن است بزرگسالان هم درگیر شوند.
پونه شیرازی: سه روز پیش رییس مرکز بهداشت استان کرمانشاه با بیان اینکه در برخی مدارس ابتدایی استان تعداد قلیلی از دانش آموزان مبتلا به بثورات پوستی در دست، پا و یا دهان خود شدهاند، گفت: بثورات پوستی که در تعداد قلیلی از دانشآموزان مشاهده شده مربوط به بیماری «دست، پا و دهان» است و جای نگرانی وجود ندارد.
این خبر با واکنشها و یک سوال جدی از سوی والدین همراه شد، بیماری «دست، پا و دهان» اساسا چیست و چقدر میتواند خطرناک باشد؟
دکتر فریبا شیروانی، فوق تخصص عفونی اطفال و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به اخبار شیوع آبله میمونی در برخی مناطق کشور به خبرآنلاین میگوید: گزارشهایی مبنی بر دیده شدن ضایعات تاولی در پوست عنوان شده که والدین را نگران و این تصور را ایجاد میکند که فرزندشان مبتلا به آبله میمونی شده است.
این متخصص تاکید میکند که این ضایعات پوستی نتیجه بیماری «دست، پا و دهان» است و جای نگرانی نیست. او ادامه میدهد: بیماری «دست، پا، دهان» بیشتر کودکان را درگیر میکند، عامل ویروسی دارد و از ویروسهای در گردش محسوب میشود، این ویروس با ایجاد مشکلات پوستی همراه با تب و بیاشتهایی و خستگی است که بیشتر در کودکان دیده میشود اما ممکن است بزرگسالان هم درگیر شوند.در هرحال این بیماری خطرناک نیست.
به گفته این متخصص ضایعات جلدی و تاولی، در کناره خارجی دستها و پاها دیده میشود، همچنین پشت بدن و باسن به سمت پایین را نیز درگیر میکند.
او ادامه میدهد: گاهی ضایعات جلدی حتی بدون تب است. این ضایعات در دهان و روی زبان هم دیده میشود.
شیروانی با بیان اینکه ممکن است حتی تعداد ضایعات تاولی ناشی از این بیماری زیاد نباشد و در حد چند ضایعه دیده شود، میگوید: در برخی از کودکان که دارای سابقه اگزما و یا اتوپیک هستند ممکن است عوارض و ضایعات پوستی ناشی از بیماری دست، پا، دهان بیشتر از نواحی گفته شده باشد و بخشهای بیشتری از بدن را درگیر کند و ممکن است نگران کننده باشد.
او با اشاره به اینکه در کودکانی که نقص ایمنی دارند هم عوارض این بیماری بیشتر است، میگوید: در بیشتر از ۹۹ درصد از مواقع بیماری دست،پا و دهان، خودبهخود بهبود پیدا میکند. این بیماری درمان خاصی ندارد و بیشتر درمانهای تجویز شده، حمایتی هستند.