فرادید: هر حیوانی نمی‌تواند مانند یک پاندای غول پیکر، بامزه و یا مانند یک طاووس زیبا و جذاب باشد، اما هر حیوانی در طبیعت نقشی دارد و هر موجودی برای زنده نگه داشتن زمین مهم است.
غیرجذاب بودن به برخی از گونه‌ها اجازه می‌دهد در محیط‌های خشن زنده بمانند و مطالعه آنها می‌تواند به درک بهتر اکوسیستم‌ها کمک کند. کشف اینکه که چرا برخی موجودات شکل خاصی دارند حتی ممکن است کلید تلاش‌های حفاظتی آنها باشد. در این مطلب به معرفی ۱۳ مورد از زشت‌ترین حیوانات حیات وحش پرداختیم. در ادامه با این گزارش جذاب و خواندنی همراه ما باشید:
کندور کالیفرنیا (گونه‌ای از کرکس‌ها)
کندور کالیفرنیا یکی از کمیاب‌ترین پرندگان جهان و بزرگترین پرنده آمریکای شمالی است و هنگامی که بر فراز دره‌ها و بیابان‌های ساحل غربی آمریکا پرواز می‌کند بسیار جذاب است. با این حال، از نزدیک، این پرنده چندان فتوژنیک نیست. سر طاس آن نشانه سبک زندگی اش به عنوان یک لاشخور است، چون زمانی که پرنده از لاشه‌های بزرگ تغذیه می‌کند، سرش پر از لخته‌های خون و موجب ریزش پرهای آن ناحیه می‌شود.
فعالیت‌های انسانی، مسمومیت با سرب و استفاده از آفت کش‌هایی مانند DDT تقریباً جمعیت کندور کالیفرنیا را در قرن ۱۹ و ۲۰ نابود کرد. این پرندگان در اواخر دهه ۱۹۷۰ به نقطه خطرناک انقراض نزدیک شدند و تا سال ۱۹۸۱ تنها ۲۲ مورد از آنها باقی ماندند.
دانشمندان یک برنامه فشرده پرورش در اسارت را آغاز کردند و به تدریج آنها را دوباره به طبیعت بازگرداندند. اگرچه جمعیت کندورها به آرامی در حال افزایش است، اما این گونه هنوز هم توسط IUCN به شدت در معرض خطر انقراض در نظر گرفته می‌شود و کل جمعیت آنها ۵۱۸ تخمین زده می‌شود که هم شامل کندرهای در اسارت و هم کندرهای طبیعت است.
حباب ماهی
شاید قضاوت در مورد یک ماهی خارج از آب ناعادلانه باشد، اما حباب ماهی بیشتر شبیه یک توپ لجن است تا یک موجود زنده. حباب ماهی در اعماق اقیانوس‌ها زندگی می‌کند که فشار آب بسیار زیاد است. در واقع، ظاهر ژلاتینی این ماهی یک انطباق زیستی با شرایط اعماق اقیانوس است – ظاهر ژله‌ای به آن اجازه می‌دهد در اعماق آب شناور بماند.
در یک نظرسنجی آنلاین که توسط انجمن حفاظت از حیوانات زشت مستقر در بریتانیا انجام شد، حباب ماهی که از نظر زیبایی شناختی به چالش کشیده شده بود، زمانی به عنوان زشت‌ترین حیوان جهان انتخاب و سرگروه حیوانات زشت دنیا شد.
موش کور طاس
موش کور طاس تقریباً نابینا است. این جانوران در زیر زمین در سیستم‌های پیچیده زندگی می‌کنند و نیاز کمی به بینایی خوب دارند. بدن تقریباً بدون مو آنها نیزبرای سازگاری با محیط زیرزمینی است.
با کمال تعجب، موش‌های کور طاس بیشتر از موش‌ها با خوکچه هندی مرتبط هستند. همچنین، برخلاف نامشان، آنها در واقع مقداری کم مو دارند. حدود ۱۰۰ تار موی ریز روی بدن آنها وجود دارد که مانند محرک حسی عمل می‌کند تا به آنها کمک کند آنچه را که در اطرافشان است احساس کنند، به علاوه موهای بین انگشتان پا که به آنها کمک می‌کند هنگام ساخت تونل، خاک را پشت سر خود جابجا کنند.
این جوندگان چروکیده در گروه‌های بزرگ زندگی می‌کنند (به طور متوسط ۷۰ عضو، اما تا ۲۹۵ نفر ثبت شده است) و به گویش‌های خاص کلنی‌ها ارتباط برقرار می‌کنند. رفتار بسیار اجتماعی آنها ممکن است اهداف متعددی را دنبال کند، زیرا برای گرم ماندن باید در کنار هم جمع شوند – پوست نازک و کاغذی آنها گرمای بدن را حفظ نمی‌کند. جالب اینجاست که موش‌های کور طاس نیز با توجه به جثه‌شان در میان تمام جوندگان عمر طولانی‌تری دارند و می‌توانند نزدیک به ۳۰ سال زندگی کنند.
میمون خرطومدار
برای میمون خرطوم دار، هرچه بینی بزرگتر باشد، بهتر است. دانشمندان بر این باورند که بینی بزرگ بر صداهای میمون خرطومدار نر تأثیر می‌گذارد که هم ماده‌ها را جذب می‌کند و هم نرهای رقیب را می‌ترساند.
این میمون‌های کنجکاو به لطف پاها و دست‌های تاردارشان شناگران شگفت‌انگیزی هستند. در واقع، آنها عاشق آب هستند و در میان درختان نزدیک به رودخانه‌ها زندگی می‌کنند (آنها هرگز بیش از ۶۰۰ متر یا ۰.۳۷ مایل از رودخانه فاصله ندارند) و در گروه‌های بزرگ درست در لبه آب می‌توان آنها را دید.
خوک وحشی آفریقایی
به عنوان یکی از اعضای وحشی خانواده خوک‌ها، خوک وحشی آفریقایی ویژگی‌های بدنی مشخص دارد، عاج‌هایی که از دهانش بیرون زده است. آنها در واقع دو جفت عاج دارند: عاج‌های بالایی از پوزه‌هایشان بیرون می‌آیند و یک نیم دایره ایجاد می‌کنند و عاج‌های پایینی آنها در پایه مجموعه دیگر قرار دارند.
بدن خوک‌های وحشی با مو پوشیده شده است، سر نسبتا بزرگی دارند که با کل تنه یک بی قوارگی خاصی را ایجاد می‌کند. اما این ویژگی‌های فیزیکی باعث می‌شود که خوک‌های وحشی به خوبی با زیستگاه‌های ساوانا سازگار شوند.
موش کور آمریکایی (موش بینی ستاره ای)
موش کور آمریکایی ممکن است شگفت‌انگیزترین بینی را در قلمرو حیوانات داشته باشد. بینی عجیب آنها با ۲۲ زائده گوشتی است که بیشتر شبیه انگشتان فوق حساس هستند تا بینی. این پوزه‌ها با بیش از ۲۵۰۰۰ گیرنده حسی پوشانده شده اند که به موش کور کمک می‌کند راه خود را در لانه زیرزمینی پیدا کند.
تمام این گیرنده‌های حسی، بینی این موش را به یکی از حساس‌ترین بینی‌ها در کل قلمرو حیوانات تبدیل می‌کند. این به این معنی است که موش کور آمریکایی یک شکارچی بسیار موثر است. شاخک‌های بیرونی شکار احتمالی را بررسی می‌کنند و سپس حسگرهای داخلی تصمیم می‌گیرند که آیا طعمه خوراکی است یا خیر؟
آی-آی (از گونه میمون ها)
این موجود یک پستاندار است که فقط در ماداگاسکار یافت می‌شود. آی‌آی‌ها دارای تعدادی ویژگی غیرعادی هستند، از جمله انگشتان میانی بلند، استخوانی و جادوگر که از آن برای بیرون کشیدن حشرات از تنه درختان استفاده می‌کنند علاوه بر این، آی‌آی‌ها دارای دندان‌های ثنایایی هستند که به طور مداوم رشد می‌کنند، که غیرمعمول است و گوش‌های بسیار بزرگی دارند.
این پستانداران از جستجوی ضربه‌ای برای یافتن غذای خود استفاده می‌کند. همانطور که در امتداد تنه درختان راه می‌رود، آی آی با انگشت میانی اسکلتی خود به آن ضربه می‌زند. گوش بزرگش را جلو می‌برد و به صداهایی که از درخت می‌آید گوش می‌دهد. وقتی می‌داند بالای یک تنه حشره‌ای است، درخت را با دندان‌های عظیمش می‌درد تا بتواند تنه را بشکافد و از حشرات درون آن تغذیه کند.
آی آی به دلیل از دست دادن زیستگاه و شکار توسط IUCN در معرض خطر انقراض است. در واقع، از سال ۲۰۱۶ بخشی از لیست ۲۵ پستاندار در معرض خطر انقراض بوده است.
ماهی راهب
این ماهی‌های غیر اشتها آور با ظاهری عجیب و غریب یک غذای لذیذ رایج هستند، اما برای سال‌ها، مردم تمایلی به خوردن این ماهی نداشتند، زیرا بسیار زشت بود. سرآشپزها در نهایت متوجه شدند که ظاهر آن فریبنده است و اکنون در منوهای انواع رستوران‌های خوب وجود دارد.
ماهی راهب با پوستی خالدارو هیکلی عجیب و غریب، به گونه‌ای غیر قابل انکار زشت است و به دلیل سرهای بزرگشان که با دندان‌های تیغ مانند پر شده است، به شدت بدجنس به نظر می‌رسند.
لک لک مردارخوار
لک لک مردارخوار با قدی بیش از ۵ فوت و با طول بال‌های بیش از ۱۰ فوت، لاشخور بزرگی است و به همین دلیل سری بدون پر دارد. این پرندگان آفریقایی پرندگان دیگر را نیز می‌خورند و حتی به مصرف فلامینگوها نیز معروف بوده اند. لک لک مردارخوار عادات غیرجذابی دارد. به عنوان مثال، آنها در تمام پاهای خود مدفوع می‌کنند که به آنها کمک می‌کند دمای بدن خود را تنظیم کنند.
این گونه لک لک کیسه‌ای بلند و مایل به قرمز دارد که از گردن آویزان است و برای ایجاد غرغر و صداهای دیگر در طول فصل جفتگیری استفاده می‌شود – نه برای نگهداری غذا. لک لک‌های مردارخوار فعالیت خاصی ندارند. در واقع بسیار تنبل هستند.
فک فیلی
بچه فک‌ها و فک فیل ماده ظاهر خوبی دارند. با این حال، نرها زمانی که به بلوغ جنسی می‌رسند، حدود سه تا پنج سال، بینی بزرگی دارند. فک فیلی در سن ۷ تا ۹ سالگی به طور کامل بالغ می‌شود. مانند میمون پروبوسیس، بینی بزرگ فوک فیلی در جفت گیری نقش مهمی دارد، زیرا باعث ایجاد غرش‌های بلندی می‌شود که دیگر نرها را دور می‌کند.
خفاش نعل اسبی
مانند بسیاری از خفاش‌های حشره خوار - که از پژواک برای گرفتن طعمه خود استفاده می‌کنند - خفاش‌های نعل اسبی ظاهری دارند که بیشتر شبیه گوش است تا صورت. این انطباق باعث می‌شود که آنها نسبت به امواج صوتی حساسیت بیشتری داشته باشند که به آنها امکان می‌دهد به سرعت در هوا حرکت کنند.
خفاش نام خود را از شکل نعل اسب گرفته و این به خاطر ساختار گوشتی اطراف بینی خفاش است. قسمت بالایی نوک تیز و قسمت پایینی به شکل نعل اسب است. خفاش از این دماغ - با اندازه و شکل خاص خود - برای کمک به تشخیص محیط اطراف خود استفاده می‌کند.
خفاش ماهی لب قرمز
خفاش ماهی لب قرمز این تصور را ایجاد می‌کند که سعی کرده است با داشتن لب‌های قرمز نقایص بدن غیرعادی خود را جبران کند. تحقیقات بیشتری برای درک عملکرد لب‌های قرمز روشن باید انجام شود، اما برخی از دانشمندان فکر می‌کنند که این به جذب جفت مربوط می‌شود. این ماهی عجیب و غریب بیشتر در اطراف جزایر گالاپاگوس و نزدیک پرو یافت می‌شود.
جالب است که خفاش ماهی لب قرمز شناگرماهری نیست - آنها برای "پیاده روی" در امتداد کف اقیانوس مناسب‌تر هستند. وقتی به سن بلوغ می‌رسند، از باله پشتی خود به عنوان طعمه ماهیگیری به جای شنا استفاده می‌کنند.
کفتار
این جانوران ساوانا با راه رفتنی که با قوز کردن همراه است، حیوانات زیبایی روی کره زمین نیستند، اما حداقل حس شوخ طبعی دارند. این حیوانات که گهگاه به آنها «کفتارهای خندان» نیز گفته می‌شود، صداهایی دارند که اغلب با عنوان تسخیرکننده و جادوگر توصیف می‌شوند. اگرچه کفتارها به لاشخور بودن شهرت دارند، اما طبق گزارش‌ها ۶۰ تا ۹۵ درصد از آنچه می‌خورند را خودشان می‌کشند. اگرچه آنها شبیه سگ‌های وحشی هستند، اما بیشتر با گربه زباد و میرکت‌ها مرتبط هستند.