تین نیوز: همهچیز در دهه ۱۳۲۰ از پشتبام خانهای در دروازه دولاب تهران و با تماشای آسمان و رویاپردازی شروع شد، در محلهای که آنجا متولد و بزرگ شده بودند و در خانهای که با شنیدن قصههای مادر از چهارگوشه جهان به دوردستها سفر میکردند؛ همه اینها دلیلی شد که آنها بالاخره راه بیفتند تا با چشم خودشان ببینند جهان چطور جایی است.
سفر اول با موتور و شعار «همه متفاوت، همه خویشاوند» شروع میشود و ۷ سال طول میکشد
برادران امیدوار از اوایل پاییز ۱۳۳۳ (۱۹۵۴ میلادی) سفر پژوهشگرانهٔ خود به دور دنیا را با دو دستگاه موتورسیکلت ماچلس ۵۰۰ سی سی از خانهٔ پدری (واقع در خیابان سی متری نظامی، خیابان طوسی، تهران) به سوی مرز شرقیِ ایران با افغانستان آغاز کردند. استفاده از موتورسیکلت در این مرحله به منظور دستیابی به کوره راهها و نقاط دور افتاده و جزایر صعب العبور بوده است.
مرحلهٔ نخست سفر برادران امیدوار هفت سال (تا سال ۱۳۴۰) به درازا انجامید. در این مرحله، آنان پس از گذر از کشورهای افغانستان، پاکستان و هند، به سوی تبت و سپس آسیای جنوب شرقی و استرالیا سفر کردند. در ادامه، آنان، با گذر از اقیانوس آرام، به آلاسکا، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی سفر کردند. سرانجام، با گذر از اقیانوس اطلس، وارد اروپا شدند.
آن دو، در اقامت کوتاه خود در اروپا، از محل انتشار مقالات پژوهشیِ مربوط به سفرهایشان و مصاحبه با رسانههای گوناگون اروپایی، منابع مالی موردنیاز برای مرحلهٔ دوم سفر خود (به آفریقا) را تأمین کردند. بخشی از اقدامات آنان فروش مقالات پژوهشی به شرکت خودروسازی فرانسه، سیتروئن بود که در ازای آن موفق به خریداری یک دستگاه خودروی ون دوسیلندر و دریافت مبالغ قابل توجهی پول نقد شدند.
مرحلهٔ دوم سفر جهانگردی (۱۳۴۳–۱۳۴۰)
سفر دوم هم سال ۱۳۴۰ آغاز میشود با ژیان سیتروئن؛ ماشینی که کشور فرانسه بعد از جهانگردی اول به ۲ برادر هدیه داده بود.
برادران امیدوار در سال ۱۳۴۰ برای اقامتی کوتاه (سه ماه) از اروپا وارد ایران شدند. آنان مرحلهٔ دوم سفرهای جهانگردی خود را با خودروی ون دوسیلندر دریافتی از شرکت خودروسازی سیتروئن، از مرز جنوبیِ ایران با کویت آغاز کردند. سپس، با گذر از عربستان سعودی (و زیارت کعبه) وارد آفریقا شدند.
سفر با ژیان از مرز کویت آغاز میشود، در عربستان سعودی ادامه پیدا میکند و در آفریقای جنوبی به پایان میرسد.
نخستین فیلم رنگی از خانه خدا را این ۲ برادر در سفر به مکه تهیه میکنند و در سفر به آفریقا با ناشناختههای بسیاری روبه رو میشوند.
آنها به هر قبیلهای که میرفتند چند روزی آنجا میماندند و با آداب و رسوم و فرهنگ قبیلههای مختلف آشنا میشدند و از همه هم فیلم، نوشته و گزارش تهیه میکردند.
این نوشتهها در کتاب سفرنامه برادران امیدوار چاپ شده است.
سفر برادران امیدوار سال ۱۳۴۳ به پایان میرسد و موتور و ژیانی که با آن به دور دنیا رفتند و هدایایی که گرفتند، همه و همه در موزهای که به نام ۲ برادر در کاخ سعدآباد افتتاح شده نگهداری میشود.
عبدالله امیدوار در تیرماه ۱۴۰۱ در کشور شیلی از دنیا رفت. او در این کشور تشکیل خانواده داده بود و زندگی میکرد.
عیسی امیدوار هم در ۹۴ سالگی دوست دارد طرح کوچکی از کره زمین را در مجموعه سعدآباد ایجاد و قبایل و تمدنهای گوناگون را در آن بازسازی کند: «هم من و هم برادرم از جهانگردی هایمان وسایل زیادی داریم که جای آن در موزه است، ولی به دلیل کوچک بودن فضای موزه در خانه نگهداری میشود.»