انتخاب: در ادامه این مطلب آمده است: به گفته مقامات سابق ایالات متحده، صحنه بغداد، کاملا متشنج بود و عوامل حزبالله تحت حمایت ایران با تماسهای مکرر به دنبال جلب آرا بودند، درست مانند قانونگذاران آمریکایی در کنگره آمریکا.
جاناتان لرد، یکی از مقامات دفاعی سابق ایالات متحده و دستیار کنگره میگوید: «نیروهای کتائب حزب الله به اعضای شورای نمایندگان در هنگام نشست پیامک داده و با تلفنهای همراهشان تماس میگرفتند...تا به این طرح رای بدهند».
اما به نظر میرسد حضور ایالات متحده که پیش از این به دعوت ضعیف دولت بغداد قبل از کرونا متکی و در واقع به یک نخ بند بود، حالا برای مدتی نامعلوم ادامه خواهد داشت. محمد السودانی، نخست وزیر تازه تحلیف شده هفته گذشته، در نخستین مصاحبه خود با رسانههای غربی، به وال استریت ژورنال گفت که از ۲۰۰۰ نیروی آمریکایی در کشور که در آنجا به آموزش نیروهای عراقی برای مبارزه با داعش میپردازند، میخواهد کار خود را برای آینده قابل پیشبینی ادامه دهند.
سودانی گفت: ما فکر میکنیم که به نیروهای خارجی نیاز داریم. نابودی داعش به زمان بیشتری نیاز دارد. اگرچه حمایت علنی سودانی از مأموریت ایالات متحده - که از زمان شکست داعش در اواخر سال ۲۰۱۷ به طور فزایندهای محدود شده است - یک چرخش ناگهانی در بغداد است، اما همزمان نشاندهنده حرکتی مداوم به سمت واشنگتن در سالهای اخیر است.
مقامات سابق ایالات متحده به فارین پالیسی گفتند که نخست وزیران عراق حمایت قاطع خود را از مأموریت نظامی ایالات متحده در پشت درهای بسته ابراز کردهاند و این مسئله از زمان عادل عبدالمهدی ادامه داشته است که در جریان تقابل بین نیروهای آمریکایی و تحت حمایت ایران در اوج این روند بود. روندی که با حمله هواپیمای بدون سرنشین ایالات متحده و ترور سردار قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس ایران به اوج خود رسید و متعاقباً یک حمله موشکی بالستیک از سوی ایران به پایگاههای عراقی میزبان نیروهای آمریکایی در ژانویه ۲۰۲۰ انجام شد.
یکی از مقامات ارشد سابق دولت ترامپ گفت: «هر بار که در بسته میشد، آنها میگفتند: ما ۱۰۰ درصد از شما حمایت میکنیم، ما نیروهای آمریکایی را در اینجا میخواهیم، هم برای تضمین پایداری شکست داعش و هم برای مقابله با نفوذ ایران. اما وقتی درها باز میشدند، همه چیز تغییر میکرد.»
همانطور که وال استریت ژورنال در ماه دسامبر گزارش داد، این اقدام در حالی صورت میگیرد که وزارت دفاع ایالات متحده سرعت حملات کشتن یا دستگیری عوامل ارشد دولت اسلامی در سوریه را افزایش داده است.
ایالات متحده به طور فزایندهای نگران نفوذ رادیکالیسم به خارج از این کشور جنگ زده و سایر کشورهای آسیبپذیر بود، زیرا داعش در سال ۲۰۱۴ از سوریه به عراق سرایت کرد. سودانی میگوید او به صورت ویژه در مورد احتمال بازگشت این گروه تروریستی نگران است. این گروه از طریق هستههای خود در سوریه به داخل عراق نفوذ میکند. این گروه هنوز استحکاماتی در غرب استان الانبار دارد، نشانه هایی از قدرت در شمال نشان داده و مسئولیت بمب گذاریهای اخیر در نزدیکی بغداد را بر عهده گرفته است.
سودانی که توسط جناحهای طرفدار ایران در پارلمان عراق موسوم به «چارچوب هماهنگی» مورد حمایت قرار گرفت، اگرچه با فشارهای تندروهای شیعه، مانند حامیان مقتدی صدر، دشمن سابق آمریکا مواجه است اما شروع به استفاده از نیروهای ویژه ضد تروریسم برای سرکوب قاچاق ارز به ایران کرد، اقدام دیگری که احتمالاً سیاستگذاران در واشنگتن را خشنود میکند.
این مقام ارشد سابق دولت ترامپ گفت: «آنها باید تعادل برقرار کنند، اما به حمایت مستمر ایالات متحده نیز نیاز دارند. در بیشتر موارد، ما در آنجا کمککننده هستیم. ما سعی نمیکنیم سیستم سیاسی آنها را دستکاری کنیم یا وفاداریهای متفاوتی از شبه نظامیان و ارتش آنها داشته باشیم. ما اساساً برای اینکه آنها را توانمندتر کنیم تا دشمن مشترک داعش برنگردد، آمادهایم.»
احتمال ورود کمکها و دلارهای تجاری بیشتر ایالات متحده به این کشور، و روابط هماهنگتر مشابه روابط واشنگتن با کشورهای خلیجفارس، نیز محرک اصلی در تغییر این روابط بوده است. اما حتی در شرایطی که به نظر میرسد بیانیه سودانی ماموریت نظامی آمریکا را که به دلیل سیاستهای ضعیف تضعیف شده، در بهترین وضعیت خود در سالهای اخیر قرار میدهد، کارشناسان نگران هستند که عدم توجه به روابط ایالات متحده و عراق در داخل دولت بایدن، مانع آمادگی کامل پنتاگون برای مقابله با این شرایط باشد.
وال استریت ژورنال میگوید سودانی قصد دارد در ماه فوریه هیاتی را به واشنگتن بفرستد تا راه را برای دیدار با بایدن در اواخر امسال هموار کند. در پی اظهارات سودانی، شبه نظامیانی که خود را جناح مقاومت بینالمللی مینامند، مسئولیت حمله بمب کنار جادهای به کاروان آمریکایی در حال حرکت در نزدیکی بغداد را بر عهده گرفتند.
عضو اندیشکده امنیت امریکایی نوین گفت: «[سودانی] بحث برانگیز بود و عصبانیت زیادی را در فضای سیاسی عراق ایجاد کرده است.»
وی افزود: «من فکر میکنم مشکل بزرگتر برای سنتکام این است که ظاهراً هیچ برنامهریزی یا چشماندازی در مورد اینکه آینده روابط ایالات متحده و عراق چگونه است یا باید چگونه باشد، وجود ندارد.