فردای اقتصاد: یک گزارش جدید کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد (UNCTAD) نشان میدهد مردم روسیه و اوکراین در عین حال که در حال جنگ هستند دارای بیشترین ارزهای دیجیتال به نسبت سهم جمعیتی خود هستند.
این گزارش نشان میدهد که مردم کشورهای در حال توسعه در مقایسه با مردم کشورهای توسعه یافته علاقه بیشتری نسبت به نگهداری ارزهای دیجیتالی دارند.
استفاده از ارزهای دیجیتال در طول دوران همه گیری کرونا در تمام دنیا، از جمله در کشورهای در حال توسعه به طور تصاعدی افزایش یافته است.
مارینا زوکر، اقتصاددان از UNCTAD، کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل، در مصاحبه با پادکست تریدکست Tradecast گفت: ارزهای دیجیتال برای ثبات مالی، منابع داخلی و همچنین امنیت سیستم‌های پولی خطر و تهدید محسوب می‌شود.
چرا رمزارزها در کشورهای در حال توسعه محبوب‌ترند؟
آمارها نشان میدهد در کشورهای در حال توسعه ارزهای دیجیتال به سرعت رواج یافته‌اند. این موضوع بیشتر به دلیل سادگی نقل و انتقال رمزارزها و همچنین استفاده از آن به عنوان هدف پوششی در برابر تورم در این کشورها بوده است. به عقیده مارینا زوکر، رها کردن ارزهای دیجیتال بدون قانون‌گذاری و نظارت، هزینه بالایی دارد.
شوک‌های اخیر ارزهای دیجیتال در بازار نشان میدهد که نگهداری رمزارزها با ریسک‌های زیادی همراه است. اگر رمزارزها به یک وسیله پرداخت گسترده تبدیل شوند و حتی به طور غیررسمی جایگزین ارزهای داخلی شوند (فرآیندی به نام رمزگذاری)، این موضوع می تواند به حاکمیت پولی کشورها صدمه زند.
از آنجایی که در کشورهای در حال توسعه تقاضا برای ارزهای خارجی مانند دلار و یا یورو بالا است، درصدی از آنها به استیبل کوین‌ها رجوع می‌کنند. اما استیبل کوین‌ها هم خطرات خاص خود را دارند. از این جهت صندوق بین المللی پول اعتقاد دارد که ارزهای دیجیتال به عنوان پول قانونی خطراتی را به همراه خواهد داشت
یکی از راه‌هایی که می‌تواند گسترش ارزهای دیجیتال را در کشورهای در حال توسعه محدود کند، راه‌اندازی یک سیستم پرداخت دیجیتال داخلی، توسط دولت است. مقامات پولی یک کشور با توجه به نیازها و توانمندی‌های ملی می‌توانند ارز دیجیتال ملی خود را ارائه کنند. این سیستم در پرداخت‌های خرده فروشی ساده‌تر و سریع‌تر خواهد بود. از آنجایی که در کشورهای در حال توسعه خطرات و تهدیدهای رمزارزی در سطح بالایی قرار دارد، لذا به گفته زوکر بهتر است بانک مرکزی این کشورها پول نقد و رمزارز ملی را با یکدیگر مورد استفاده قرار دهند.
این سیستم پرداخت از خطرات ارزهای دیجیتال خواهد کاست. همچنین ثبات مالی و امنیت سیستم‌های پولی را در برابر رمزارزها افزایش خواهد داد.
به عقیده این اقتصاددان ، ارزهای دیجیتال می‌توانند تهدیدی برای منابع داخلی باشند. آنها ممکن است در حالی که امکان تسهیل حواله‌ها را فراهم می‌کنند، فرار مالیاتی و جریان‌های غیرقانونی را نیز امکان‌پذیر کنند. در واقع ارزهای دیجیتال می‌توانند یک بهشت مالیاتی ایجاد کنند که در آن مالکیت به راحتی قابل شناسایی نیست.
به این ترتیب، امکان دارد که ارزهای دیجیتال اثربخشی کنترل سرمایه را کاهش دهد. کنترل سرمایه یک ابزاری کلیدی در جهت حفظ فضای سیاست‌گذاری و ثبات اقتصاد کلان، برای کشورهای در حال توسعه است.
اقدامات سیاستی مورد نیاز
به گفته مارینا زوکر UNCTAD به مقامات کشورها توصیه کرده تا اقداماتی را برای جلوگیری از گسترش ارزهای دیجیتال در کشورهای در حال توسعه انجام دهند از جمله تدوین قوانین مالی جامع در حوزه ارزهای دیجیتال، از طریق قانون‌گذاری صرافی‌های رمزارز، ایجاد کیف پول‌های دیجیتال و امور مالی غیرمتمرکز (دیفای) و همچنین ممنوعیت موسسات مالی که به نگهداری و یا ارائه خدمات کریپتویی می‌پردازند.
همچنین به گفته وی دولت‌ها بهتر است تبلیغات مربوط به ارزهای دیجیتال را مانند سایر دارایی‌های مالی پرخطر محدود کنند.قانون‌گذاری رمزارزها تنها راه ایجاد چارچوب برای این بازار و کاهش خطرات آن است.