روزنامه اعتماد: فعالان مدنی و اعضای انجمن‌های غیر دولتی که روزهای بعد از وقوع زلزله راهی شهرستان خوی و روستاهای تابعه‌اش شده‌اند در روایت مشاهدات‌شان و در متنی که ارسال کرده‌اند نوشته‌اند: «.... ساعت ۱۰ صبح وارد خوی شدیم. هنوز کمپ‌هایی که قبلا هم در شهر دیده بودیم به چشم می‌خورد. مستقیم به سمت کمپ دوستان‌مان رفتیم. حدود ۱۰ خانم در این کمپ مشغول بسته‌بندی وسایل اهدایی بودند اگرچه که نسبت به دفعه قبل حجم وسایل اهدایی کمتر بود. یکی از اهالی شهر و از اعضای انجمن‌های غیردولتی گفت به علت بازگشت تعدادی از اهالی به شهر، با کمبود جزیی چادر مواجه شده‌اند اما از نظر مواد غذایی و وسایل بهداشتی کمبودی نیست. این فرد همچنین گفت که متاسفانه تعدادی از چادرها و وسایل برقی در صفحه «دیوار» خوی برای فروش عرضه شده و به همین دلیل، تلاش بر این است که توزیع وسایل با حساسیت بیشتری انجام شود. این فرد همچنین گفت که موازی‌کاری خیرانی که یکدیگر را نمی‌شناسند باعث بروز این مشکلات شده و لازم است که از حجم کمک‌های غیر نقدی به دلیل ضرورت حفظ حرمت و شخصیت مردم و پیشگیری از مشکلات اخلاقی برای مردم کاسته شود  سپس سراغ یکی دیگر از انجمن‌های غیر دولتی رفتیم که آنها هم برای زلزله‌زدگان کارهای با ارزشی انجام داده بودند از جمله تهیه نوعی کاور پلاستیکی دوجداره حباب‌دار برای چادرها که کاملا از نفوذ سرما و گرما جلوگیری می‌کرد و در ۵ روستا این کاورها برای حدود ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ چادر نصب شده بود و هزینه هر کاور برای پوشاندن یک چادر ۱۲ نفره ۵۰۰ هزار تومان بود.»
این فعالان مدنی همچنین نوشته‌اند که در ادامه بازدیدهای‌شان در منطقه، برای اطلاع از نیاز زلزله‌زدگان، به روستاهای «پره»، «زاویه حسن خان»، «پیک سفلی»، «باغ رجب»، «داش پسک» و «بدلان» رفته و در روستای زاویه حسن‌خان، تعدادی خانواده بسیار نیازمند دیده‌اند و قرار شد از طریق انجمن‌های فعال در منطقه، برای یکی از خانواده‌ها که دو فرزند دختر فلج و دارای معلولیت دارند، کانکس تامین شده و همچنین، برای یک مادر و دختر بی‌سرپرست اشتغال‌زایی انجام شود. این فعالان مدنی همچنین از کمپ‌های ایجاد شده توسط انجمن‌های غیر دولتی برای مادران باردار بازدید کردند که حدود ۱۳ خانواده در این کمپ‌ها مستقر بودند و دو نفر از مادران هم به تازگی زایمان کرده بودند و انجمن‌های فعال برای این کمپ‌ها روزانه سه وعده غذا تهیه و ارسال می‌کنند. 
فعالان مدنی همچنین در این متن ارسالی نوشته‌اند که از انجمن‌های غیر دولتی فعال در منطقه شنیده‌اند علاوه بر اینکه کمپ‌های داخل و اطراف شهر از وضعیت مناسبی برخوردار نیستند زیرا توالت و حمام ندارند، دولت به تازگی دستور تخلیه کمپ‌های مستقر در مراکز دولتی - خانه کشتی خوی و سالن فرمانداری و..... - را داده که این فعالان مدنی هم شاهد تخلیه یکی از این کمپ‌ها بودند. 
سالار کرلو؛ مدیر انجمن غیر دولتی «یارپاق» که خود ساکن شهر خوی است در توضیح وضعیت این روزهای منطقه زلزله‌زده می‌گوید: «مرکز زلزله با شهر خوی ۸ کیلومتر فاصله داشت ولی داخل شهر هم تعدادی از خانه‌ها به‌طور کامل تخریب شده. از روز اول بعد از وقوع زلزله، در منطقه انباری برای جمع‌آوری کالاهای اهدایی در نظر گرفتیم و با کمک دو انجمن مجمع جوانان استان و بام ، تمام اقلام اهدایی را به این انبار منتقل کردیم. سپس آشپزخانه و دو کمپ برای خدمت‌رسانی به مادران باردار در منطقه ایجاد کردیم و تا امروز سه نوبت غذا برای این کمپ‌ها تامین می‌کنیم. دانشگاه علوم پزشک خوی هم کادر درمان به صورت نوبتی به منطقه می‌فرستد که مراقبت پزشکی از مادران باردار و همچنین نوزادان‌شان را بر عهده دارند.»
کرلو می‌گوید: «از اولین روزهای بعد از وقوع زلزله، حجم زیادی اقلام ضروری و چادر و بخاری و وسیله گرمایشی و مواد غذایی به منطقه رسید و تا همین امروز مشغول توزیع این اقلام هستیم. افراد نیکوکار هم حدود ۱۲۰ کانکس به منطقه فرستادند که افراد دارای معلولیت، مبتلایان سرطان و بیماران دیالیزی که خانه‌های‌شان در اثر زلزله تخریب شده را در این کانکس‌ها اسکان داده‌ایم. در مجموع، شرایط از وضعیت فوق بحرانی خارج شده اما مشکل فعلی، خانه‌های ترک برداشته ناامنی است که چون نمای بیرونی این خانه‌ها، سالم است، بنیاد مسکن این خانه‌ها را در ردیف خانه‌های تخریبی محسوب نکرده و در فهرست تعمیری‌ها قرار داده در حالی که این خانه‌ها اصلا برای سکونت امن نیست. به همین دلیل هنوز تعداد زیادی از خانواده‌ها داخل چادر زندگی می‌کنند چون از استحکام خانه‌های ترک خورده‌شان هیچ اطمینانی ندارند.»
کرلو می‌گوید که بامداد دیروز دو پس‌لرزه با قدرت ۲.۵ ریشتر شهرستان خوی را لرزانده و تاکید می‌کند که زلزله ۷.۸ ریشتری ترکیه و همچنین شایعات مطرح درباره زلزله‌ای با شدت بیشتر از ۵.۹ باعث ترس مردم شده و همین ترس، زمینه سوءاستفاده تعدادی از مردم برای دریافت وسایل و اقلام بیش از نیازشان را ایجاد کرده است. 
کرلو ضمن آن‌که می‌گوید از آغاز بازسازی‌ها توسط دولت و همچنین توزیع وام‌های بازسازی یا کمک‌های بلاعوض خبری نشنیده، می‌گوید که در حال حاضر در شهر خوی هیچ خانه خالی پیدا نمی‌شود و رقم اجاره‌ها هم به‌شدت افزایش یافته و اشاره دارد که همزمان با افزایش دمای هوا در منطقه، تعداد چادرنشین‌ها و کانکس‌نشین‌ها هم کاهش یافته اگرچه که تعدادی از مردم، ساکن چادرهای مستقر در کمپ‌ها بودند و سرمای کمتری احساس می‌کردند اما چادرنشین‌های مستقر در فضای باز همچنان از سرمای هوا رنج می‌برند و می‌گوید: «در بعضی روستاها آواربرداری تمام شده. امسال برف در منطقه کم بود و هوا در مقایسه با پارسال کمی گرم‌تر است و نسبت به روزهای اول بعد از زلزله، مشکل تامین گرما بسیار کم شده هرچند که اسکان در کانکس، از نظر تحمل سرمای هوا، بهتر است و کانکس‌ها را هم از مردم پس نگرفته‌اند اما کانکس هم چهره شهر را نازیبا می‌کند و ممکن است تعدادی از مردم به کانکس‌نشینی عادت کنند که این هم اتفاق خوبی نیست.»