سهیل آل رسول؛ عضو هیات مدیره انجمن صادرکنندگان خدمات فنی و مهندسی گفت: در هیچ کجای دنیا اقتصاد جولانگاه خبرسازان، حاشیه پردازان و تهمت پراکنان نیست؛ یک فعال اقتصادی در محیط کسب و کار خود و به ویژه در نهاد تشکلی و فراتشکلی چون اتاق بازرگانی شفاف و اما دور از هیاهو نیازهای جدی جامعه را پیگیری میکند. نماینده حقیقی بخش خصوصی باید اول بکوشد تصمیم ساز و تصمیم گیرنده میانی و ارشد در نهاد عمومی را به تکالیف خود در حکمرانی خوب آگاه کند و مسائلی چون یارانه نقد و انرژی و فساد فزاینده را به طور مطلوبی روشن و با طرف دوم حل و فصل کند.
این کاندیدای گروه صنعت دهمین دوره اتاق بازرگانی تهران افزود: حجم اقتصاد دولتی امروز و کندی و مسائل جدی در واگذاری سهم به بخش خصوصی حقیقی باعث پر هزینه تر شدن و دشوارتر شدن دغدغه های فعالان اصیل باز سرمایه و اقتصاد شده است و این مطالبه از اتاق فارغ از اصالت دادن به این پایگاه ریشه دار بخش خصوصی، شدنی نیست.
عضو هیات مدیره جامعه مهندسان مشاور ایران در پایان مهمترین ویژگی نماینده و منتخب در چنین اتاقی را تجربه عمیق و جدی در بنگاهداری بخش کاملاً خصوصی دانست. آن بخش از اقتصاد خصوصی که هنوز خودی سازی نشده از رانت بهره نبرده یا شریک سفره منابع مالی عمومی نشده باشد. گرد هم آمدن این منتخبان هم اتفاقی، خلقالساعه و یکبار مصرف نیست. به جهت تجربه چندین دوره مشارکت در انتخاباتهای نظام مهندسی ساختمان تهران با بیش از 130 هزار عضو حقیقی با تجربه تشکیل قارچ گونه لیستهای انتخاباتی شبانه که با آرای پر فریب خودنمایی میکنند و پس از هفته و ماهی به کورسوی فراموشی سپرده میشوند آشنا هستم. اتفاقاً که مهمترین نقد پس از فقدان ریشه در بخش خصوصی خودی نشده همین عمیق بودن اتحاد و ائتلاف است که از سه روز و سه ماه حاصل نمیشود و اعتبارش به پایشها، ریزشها و رویشهاست.