فردای اقتصاد: اقتصاد دستوری همانطور که از نام آن پیداست به این معناست که دولت خود را قیم همه مردم دانسته و به خود این اجازه را می‌دهد که برای همه امور آنها در اقتصاد تصمیم‌گیری کند. از جمله اینکه به تولیدکننده دیکته کند که کالای خود را با چه قیمتی بفروشد، و افراد را چگونه استخدام و اخراج کند. مردم کشور چه کالاهایی را مصرف کنند و چه کالاهایی را مصرف نکنند که این کار را با ممنوعیت‌های وارداتی و ایجاد محدودیت بر تولیدکنندگان انجام می‌دهد. چه کالایی با قیمت پایین به دست آنها برسد و چه کالایی با قیمت بالا. برای این مورد نیز تعرفه‌ کالاها را مشخص کند و برای محصولات داخلی قیمت تعیین می‌کند. همچنین برای بانک‌ها تعیین می‌کند که به چه کسی با چه نرخی وام داده شود، و در ازای سرمایه‌گذاری مردم چه میزان سود به آنها تخصیص دهد و غیره.
اقتصاد ایران طی نیم قرن گذشته همواره بر پایه تفکر قیم‌مآبی دولت بر مردم شکل گرفته بود، اما این تفکر با وجود هشدار کارشناسان درباره اثرات مخرب اقتصاد دستوری همواره با قوت به راه خود ادامه داد. در این ویدئو ببینید که چرا دولت حاضر به دست کشیدن از اقتصاد دستوری نیست.