فردای اقتصاد: روابط عمومی سازمان بورس از افزایش یک درصدی دامنه نوسان با پیشنهاد شرکت بورس و فرابورس و تصویب هیئت مدیره سازمان بورس خبر داد. به این ترتیب مقرر شد از دوشنبه هفته آینده دامنه نوسان در بازار اول بورس و فرابورس به مثبت و منفی ۷ درصد افزایش یابد.
مدیر نظارت بر بورسهای سازمان بورس و اوراق بهادار نیز با بیان اینکه در شرایط کنونی سرمایهگذاران در انتظار حذف کامل افزایش دامنه نوسان نباشند، گفت: هدف هیات مدیره سازمان بورس افزایش تدریجی دامنه نوسان خواهد بود و امکان اینکه دامنه نوسان دوباره به پنج درصد بازگردد، بعید است.
پیشتر اواخر فروردین ماه سال جاری بود که دامنه نوسان با افزایش یک درصدی به مثبت و منفی ۶ درصد رسیده بود و قرار بود سازمان بورس در هر فصل بعد از بررسی شرایط، یک درصد این محدوده را بازتر کند تا جایی که پایان ۱۴۰۱، دامنه نوسان قیمتها در بازار سهام به مثبت و منفی ۱۰ درصد برسد. با این حال روند نزولی قیمتها در دوم ماه نخست تابستان به نظر مانع از آن شد که زودتر این افزایش یک درصدی تصویب شود اما حالا قرعه به نام هفتمین روز از آخرین ماه تابستان خورده تا شاهد افزایش بیشتر محدوده نوسان قیمت سهام باشیم.
حرکت آرام دامنه به سمت اجماع
به جرات میتوان گفت دیگر اکثر قریب به اتفاق فعالان بورسی از سهامداران خرد گرفته تا کارشناسان کهنهکار بازار به این اجماع رسیدهاند که دامنه نوسان، بازار سهام ایران را به بازاری غیرکارا تبدیل کرده که در دورههای صعودی به طولانی شدن صفهای خرید برای مدت طولانی و در نتیجه حبابی شدن قیمتها و ابرنوسان صعودی بازار مانند اتفاقی که در ۵ ماه نخست سال ۹۹ واقع شد، میانجامد و در دورههای نزولی، اصلاح قیمتها را به روندی طولانی و جانفرسا تبدیل میکند و نقدشوندگی بازار سهام که مهمترین مزیت آن نسبت به دیگر گزینههای سرمایهگذاری است را به خطر میاندازد. دقیقا همان اتفاقی که دو سال است سهامداران را تنها درگیر رکودی فرسایشی کرده و حاصلی نیز جز آب رفتن سرمایهها و البته کوچ بخش بزرگی از بورسیها به دیگر بازارها نداشته است. بازارهایی که عموما در زمره گزینههای سفتهبازانهای همچون ملک و ارز جای میگیرند.
به این ترتیب محدودیتی که به نظر میرسد با تفکر دلسوزانه ممانعت از زیان سهامداران خرد تا به این لحظه حفظ شده، در عمل آسیبی بزرگتر به بازار و سرمایهگذار آن زده و نهتنها نتوانسته سدی در برابر زیان سرمایهگذار باشد بلکه ضمن به تاخیر انداختن یک کشف قیمت واقعی و بر هم زدن تعادل عرضه و تقاضا، با اثر کهربایی و افزایش صفنشینی، به نهادینه شدن حرکتهای تودهوار و استفاده تقریبا صفر سهامداران از تحلیل برای معامله در این بازار پرریسک منجر شده است. ضمن آنکه نتوانست مانع افزایش زیان سهامداران شود، یعنی همان اصلی که سبب شده دامنه نوسان تا امروز در بازار سهام حفظ شود.
با این حال میتواند همین افزایش تدریجی را نیز به فال نیک گرفت تا شاید روزی دیگر خبری از محدودیت نوسان قیمتها در تالار شیشهای نباشد.