فردای اقتصاد: پراکندگی مخازن فلزها و مواد معدنی حیاتی در کشورها چگونه است؟ بحران منابع طبیعی که به عنوان یکی از ریسک‌های محیط زیستی مطرح است چگونه جهان آینده را تهدید خواهد کرد؟ ارزیابی‌ها حاکی از این است که این منابع بیشتر در کشورهایی وجود دارند که حکمرانی ضعیفی در حوزه معدن دارند و سختگیری چندانی در تنظیم گری‌های اجتماعی و محیط زیستی نیز ندارند. در نتیجه فضا برای تخریب طبیعت و نیز اجتماع‌های محلی در این کشورها فراهم‌تر است. برای نمونه استخراج عناصر نادر طبیعی در میانمار و کنگو باعث جنگل‌زدایی گسترده، تخریب محل زندگی گونه‌های در حال انقراض و آلودگی آب شده است.  

بر اساس گزارش اتاق تهران به نقل از داده‌های مجمع جهانی اقتصاد، مواد معدنی حیاتی در پنج دسته «کبالت»، «گرافیت»، «لیتیوم»، «نیکل» و «گروه فلزهای پلاتینیوم» قابل طبقه‌بندی است.

بر این اساس در گروه کبالت سهم کشور کنگو بیش از سایر کشورها و معادل ۴۶درصد است. گرافیت هم ماده مهمی است که ترکیه، چین و برزیل بیشترین سهم را در ذخیره این ماده دارند. ترکیه با سهم ۲۸درصد، چین با سهم ۲۳درصد و برزیل با سهم ۲۲درصدی در رتبه اول تا سوم به لحاظ ذخایر گرافیت قرار دارند.

پراکندگی مخازن لیتیوم در سطح جهانی نیز حاکی از این است که بیشترین ذخایر در کشور شیلی با سهم ۴۲درصدی ثبت شده است. از لحاظ پراکندگی ذخایر نیکل کشورهای اندونزی و استرالیا هر کدام با سهم ۲۲درصد و برزیل با سهم ۱۷درصدی در رتبه اول و دوم قرار دارند.

در گروه فلزهای پلاتینیوم نیز آفریقای جنوبی با سهم ۹۰درصدی در سرلیست قرار دارد و بعد از آن کشور روسیه با سهم ۲درصدی، زیمبابوه با سهم ۲درصدی، آمریکا و کانادا هر کدام با سهم یک درصدی دارای فلزهای پلاتینیوم در جهان هستند. ارزیابی مجمع جهانی اقتصاد حاکی از این است که بیش از نیمی از خروجی های اقتصادی جهان وابسته به طبیعت است. پیامدهای اقتصادی سقوط زیست بوم‌های طبیعی، فراتر از میزانی است که امروز به چشم می‌آید. در این میان، اگر کشورها در آماده‌سازی زیرساخت‌ها و چگونگی بهره‌برداری از آنها دقت کافی را نداشته باشند، تخریب محیط زیست یکی از ریسک‌های جدی جهان آینده است.