درباره این ماده مضر اما شیرین صحبت های بسیاری می شود. قیمت قند و شکر همیشه در تاریخ معاصر کشور مورد توجه بوده است. چه آنکه در ترانه های کوچه بازاری نیز از آن استفاده شده است.
البته قیمت قند و شکر در تاریخ معاصر ایران حتی منشا تحولات بزرگی چون جنبش مشروطه نیز بوده است. شاید امروز هم به دلیل آن پیشینه تاریخی است که قیمت قند و شکر برای مردم مهم است. در زیر جدول قیمت قندو و شکر امروز درج شده است.
در نقاط مختلف جهان، بر حسب شرایط آب‌وهوایی و امکانات طبیعی از دو محصول چغندرقند و نیشکر، شکر استحصال می‌شود. تولیدکننده‌های عمده شکر در جهان عبارتند از برزیل، هند، چین، تایلند و آمریکا که از میان آنها برزیل و هند درمجموع حدود ۴۰درصد شکر جهان را تولید می‌کنند. در ایران پس از صنعت نساجی، صنعت قند و شکر، دومین صنعت قدیمی محسوب می‌شود.
شکر در ۱۲۰ کشور جهان تولید می‌شود و همان‌طور که پیش‌تر ذکر شد ۸۰ درصد از تولید جهانی شکر، بر پایه نیشکر است. برزیل و هند پیش‌گامان تولید در صنعت قند و شکر جهان هستند.
ایران یکی از هفت کشور جهان است که از نظر تنوع اقلیمی و عرض جغرافیایی، از شرایط تولید شکر از هر ۲ محصول چغندرقند و نیشکر برخوردار است؛ اما برخلاف آمار جهانی سهم تولید شکر با پایه چغندرقند نسبت به نیشکر بیشتر است و در حدود ۶۰ درصد از شکر تولیدی در ایران، از فرآوری چغندر حاصل می‌شود.
ازنظر تکنولوژی، صنعت شکر در کشور وضعیت خوبی قرار ندارد. در ایران مجموعاً ۳۵ کارخانه تولید شکر چغندری و ۹ کارخانه شکر نیشکری تأسیس شده است که از این آمار، تنها ۳۶ کارخانه فعال هستند.
نیاز سالانه کشور به مصرف شکر حدود ۲ تا ۲/۵ میلیون تن می‌باشد که مقدار تولید سالانه در حدود ۱/۶ میلیون تن است. با توجه به اینکه ظرفیت تولید بهاره شکر با پایه چغندرقند ۱ میلیون تن و ظرفیت تولید شکر با پایه نیشکر نیز بین ۰/۹ تا ۱ میلیون تن است، کسری تولید شکر از طریق کشت پاییزه و واردات تأمین می‌شود.
کشت بهاره چغندرقند از اوایل اسفند تا اردیبهشت‌ماه صورت می‌گیرد و زمان برداشت آن نیز از اواخر شهریور تا پایان آذرماه است. عیار چغندر حاصل بین ۱۶ تا ۲۰ درصد است.
کشت پاییزه چغندر از اواخر شهریورماه تا اوایل آذرماه انجام می‌شود و دوره برداشت آن از اواخر فروردین تا اواخر خردادماه است.
همچنین عیار چغندرقند پاییزه بین ۱۴ تا ۱۶ درصد است. در سال زراعی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ سطح زیر کشت چغندرقند بهاره در کشور بیش از ۱۰۰ هزار هکتار و سطح زیر کشت چغندرقند پاییزه بیش از ۲۰ هزار هکتار بوده است.
در سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۶ میزان تولیدات شکر روندی صعودی داشته‌اند، اما در سال ۱۳۹۷ به دلیل وقوع خشک‌سالی و به‌تبع آن کاهش حجم تولید نیشکر، میزان تولید کم شده و در سال ۱۳۹۸ نیز با وقوع سیل و از بین رفتن بخش قابل‌توجهی از محصولات زراعی خصوصاً چغندرقند، حجم تولید به‌شدت کاهش داشته است.