فردای اقتصاد: بسیاری از کشورها در حال فاصله گرفتن از روسیه هستند، به جز ترکیه. گردشگران و مهاجران روسی به استانبول و استراحتگاه‌های ساحلی این کشور سرازیر می‌شوند و هزاران ملک را می‌خرند. روسیه به تامین مالی یک نیروگاه هسته‌ای با هزینه ۲۰ میلیارد دلار در آکویو در جنوب ترکیه کمک می‌کند. گرچه بسیاری از کشورها از زمان حمله روسیه به اوکراین صادرات خود را به روسیه کاهش داده‌اند، ترکیه از نظر دلاری ۶۰ درصد افزایش صادرات به این کشور داشته است. به نظر می‌رسد شرکت‌های غربی که به دلیل تحریم‌ها محدود شده‌اند، از ترکیه به عنوان واسطه برای صادرات به روسیه استفاده می‌کنند.

سیاست پولی عجیب ترکیه یکی از دلایل علاقه این کشور به پول‌های نقد روسیه است. علیرغم افزایش تورم به ۸۰ درصد، بانک مرکزی ترکیه در ۱۸ آگوست نرخ بهره را از ۱۴ درصد به ۱۳ درصد کاهش داد؛ واکنشی بر خلاف آنچه هر اقتصاددان عاقل توصیه می‌کند. رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، می‌خواهد هزینه‌های استقراض کمتری داشته باشد تا اقتصاد را کنترل کند و در نتیجه شانس خود را در انتخابات تابستان آینده افزایش دهد. اما سیاست پولی ضعیف وی باعث سقوط لیر شده است. از سال ۲۰۱۸، این کشور سه چهارم ارزش پول ملی خود را در برابر دلار از دست داده است و با افزایش هزینه واردات همچنان بر مشکلات تورمی ترکیه می‌افزاید.

حال به نظر می‌رسد وی وارد قمار شکست تحریم‌ها شده است. ترکیه برای خرید لیر در بازارهای مالی به شدت به ارزهای خارجی نیاز دارد. بانک مرکزی احتمالا در ماه‌های اخیر ده‌ها میلیارد دلار در این راه هزینه کرده است. صادرات ترکیه به روسیه به تقویت ذخایر خارجی آقای اردوغان کمک می‌کند، زیرا صادرکنندگان اکنون مجبورند بخشی از درآمدهای خارجی خود را با دولت با ارز داخلی مبادله کنند. بنابراین، تحریم‌ها و سیاست‌های پولی دیوانه‌کننده دو روی یک سکه هستند.

سیاستمداران آمریکایی ناراحتی خود را از استراتژی ترکیه نشان داده‌اند. تحلیلگران هشدار می‌دهند که تحریم‌های ثانویه ترکیه را تهدید می‌کند. اما آقای اردوغان پول را مهم‌تر از روابط گرم با غرب می‌داند. تیموتی‌اش از مدیریت دارایی بلوبی می‌گوید: «او باید در انتخابات پیروز شود. او تا آخرین حد ممکن تلاش می‌کند.»

منبع: اکونومیست