جان لاک به عنوان یکی از نخستین فیلسوفان بر این باور بودند که ثروتمند شدن جوامع، پاداش اعتقاد به آزادی است نه نتیجه آزادی. اگرچه در ظاهر این دو نگرش یکسان به نظر می‌آید اما در نگاه دوم، آزادی در حد یک ابزار فرو کاسته می‌شود در حالی که جان لاک و بعدا آدام اسمیت معتقد بودند آزادی را باید به عنوان یک ارزش متعالی پاس داشت نه اینکه به آن نگاه ابزاری داشت. 

بعدها هایک به طرفداران نگاه ابزاری به آزادی (یوتیلیتاریست‌ها) اخطار داد که این نوع نگاه به آزادی مستعد انحراف به سوسیالیسم است چرا که سوسیالیسم مدعی است حتی با نقض آزادی اقتصادی می‌توان رفاه جوامع را افزایش داد؛ اما نتیجه این نگاه پایمال شدن همزمان رفاه و آزادی خواهد بود.