فردای اقتصاد: اگر یکی از والدین شاغل هستید، وقت آن رسیده است که از خود بپرسید آیا استراتژی‌هایی که برای ایجاد تعادل بین شغل و مراقبت از کودک خود در طول همه‌گیری اتخاذ کرده بودید، هنوز هم برای شما مفید هستند یا خیر. نشریه هاروارد بیزنس ری‌ویو چهار طرز فکر رایج را ذکر کرده است که ممکن است بخواهید آن‌ها را دوباره مرور کنید.
کار همزمان با مراقبت محدود از کودکان. آیا این واقعیت که بدون مهدکودک منظم یا قابل اعتماد یا مدرسه حضوری تواسته‌اید از پس شغلتان هم برآیید، این انتظار غیرواقعی را برای شما ایجاد کرده است که بتوانید همه این کارها را بدون برخورداری از حمایت قابل توجهی انجام دهید؟ به جای اینکه خود را به یک استاندارد غیرممکن ملزم کنید، این پرسش را از خود بپرسید: امروز واقعاً به چه مراقبتی از کودکم نیاز دارم تا بتوانم کارم را به طور مؤثر انجام دهم؟
اعتقاد به اینکه دورکاری تنها راه حل است. اگر سازمان شما از شما می‌خواهد که به دفتر کار بازگردید، وحشت نکنید. تا حد امکان به طور گسترده و خلاقانه در مورد سیستم انعطاف پذیری که برای سر کار رفتن شما مفید است فکر کنید - و از مدیر خود آنچه را که نیاز دارید درخواست کنید.
تفکر روز به روز برای بقا می‌تواند به تفکر کوتاه مدت در یک بحران منجر شود. به خود اجازه دهید فعالانه درازمدت را تصور کنید و دورنمایی از آینده داشته باشید.
کار در تقابل با خانواده. وقتی مسئولیت‌های کار و خانه و زندگی با هم تداخل پیدا می‌کنند همانطور که معمولا در طول همه‌گیری اینطور بود، طبیعی است که طوری صحبت کنیم که گویی با هم در تضادند. در عوض اما باید موضوع کار را با دید مثبت‌تری با خانواده خود در میان بگذارید. یک تغییر ساده مثل استفاده از جمله "من می‌روم سر کار" به جای "من باید سر کار بروم" می‌تواند به فرزندان شما کمک کند بهتر آینده خود را تصور کنند.
منبع: HBR
نویسنده: دیزی دولینگ
مترجم: شادی آذری حمیدیان