فردای اقتصاد: کارشناسان چندین دلیل را برای عدم تمرکز برشمرده‌اند و نکته‌هایی ساده برای دستیابی به اوج تمرکز پس از گذراندن تعطیلات، ارایه کرده‌اند:
نخست: استفان فون در استیگشل، پروفسور روانشناسی شناختی دانشگاه اوترخت هلند، می‌گوید مهم است که به تمرکز، به مثابه یک ماهیچه نگاه کنید. در شرایطی که استراحت، به عنوان کلید اجتناب از خسته‌شدن این ماهیچه عمل می‌کند، بعد از استراحت هم زمان می‌برد تا به سطح حداکثری تمرکز برسیم. این استاد دانشگاه می‌افزاید دلیل احتمالی دیگر برای عدم تمرکز در کار این است که محیط خانه احتمالا طوری نبوده است که شما را برای رفتن به سر کار تشویق کند. در حالی که محیط یک دفتر کار دقیقا برعکس عمل می‌کند چون دیدن افراد دیگری که در حال کار کردن هستند، به مانند یک محرک انگیزشی عمل می‌کند.
دوم: فقدان مرحله "عبور" از یک وظیفه به وظیفه دیگر در هنگام کار از خانه، عامل دیگر عدم تمرکز است. بنا به گفته این استاد روانشناس، دلیل‌اش "حافظه کاری" است، سیستمی در مغز که مسئول "اجرای فعالیت‌های پیچیده است." فون در استیگشل این سیستم مغز را به یک میز کار مکانیک‌ها تشبیه می‌کند که ابزارهای مختلف، هریک مخصوص کاری، روی آن گذاشته می‌شود و این زمان برای "عبور" ذهن از کاری به کار دیگر، "هزینه سوئیچ کردن" یا هزینه تغییر کار خوانده می‌شود.
حرکت از خانه به سمت محل کار یک نمونه از زمان عبور است، چیزی که بسیاری از افراد طی چند سال اخیر با دورکاری آن را از دست داده‌اند. بنابراین پروفسور فون در استیگشل پیشنهاد می‌کند که با یک پیاده‌روی کوتاه قبل و بعد از کار این فرصت را در زندگی روزانه خود دوباره ایجاد کنید. او همچنین توصیه می‌کند که بین جلسات حدود 10 دقیقه پیاده‌روی کنید تا ذهن شما دوباره شارژ شود. فون در استیگشل می‌گوید: «بدانید که این فعالیت باید در روزهای کاری شما انجام شود و به بخشی از عادت‌های کاری شما تبدیل شود چون اگر از قبل برنامه خوبی برای روزتان نداشته باشید، در پایان روز بدون وقت تنفس و تحرک، به لحاظ ذهنی به شدت خسته خواهید بود.»
رابطه اضطراب با تمرکز
اضطراب دایمی بویژه نگرانی از سرایت چند برابری اومیکرون نسبت به دیگر انواع کرونا، از دلایل عدم تمرکز شناخته شده است. در مطالعه‌ای که در سال 2018 اساتید دانشگاه روهامپتون انگلیس انجام دادند، از ام‌آرآی مغز استفاده شد تا اثر اضطراب بر بخش‌هایی از مغز که در تمرکز نقش مهمی دارند، بررسی شود. به شرکت‌کنندگان در آزمایش وظایف مختلفی داده شد که لازمه انجام آن‌ها داشتن سطوح متفاوتی از تمرکز بود. اسکن‌های ام‌آرآی نشان داد که هر چه افراد اضطراب بیشتری داشتند، بخش‌هایی از مغز که در کنترل توجه نقش مهمی دارند، ارتباط کمتری با هم برقرار کردند.
پروفسور پاول آلن، که رهبری تیم این تحقیق را برعهده داشت، در یک تماس تصویری با شبکه سی‌ان‌بی‌سی گفت: «قشر پیش‌پیشانی (prefrontal cortex) نقشی کلیدی در توانایی ما برای تمرکز ایفا می‌کند و در افرادی با اضطراب بالا، مشخص شد که این بخش مغز عملکردی متفاوت نشان می‌دهد.» این روانشناس می افزاید دورکاری در درازمدت روی مغز تاثیر می‌گذارد و حس انزوای ناشی از کاهش روابط اجتماعی همچون احساسات افراد در زمستان‌های سرد و طولانی، موجب افزایش این حس اضطراب می‌شود.»
اثر مقیاسی
سابینا برنان، عصب‌شناس، بر این باور است که اگر افراد به استرس یا اضطراب مزمن مبتلا باشند، این مشکل موجب تحلیل رفتن انعطاف‌پذیری نرون‌های نواحی مختلف مغزشان می‌شود. انعطاف‌پذیری نرون‌ها به توانایی مغز در شکل‌دهی به روابط دخیل هستند، توانایی‌ای که برای مهارت‌هایی همچون آموختن و حافظه حیاتی است. وی می‌افزاید افراد همچنین بعد از یک تعطیلات ممکن است "اثر مقیاسی" را تجربه کنند که نوعی اختلال شناختی است به این معنا که ادراک آن‌ها از تغییر بوجود آمده پس از تعطیلات، مخدوش می‌شود یا از بین می‌رود. حتی فردی که در تعطیلات پراسترسی بوده، احتمالا برای بازگشت به کار انتظار کشیده است اما واقعیت کار این است که شرایط‌ش با تعطیلات تفاوت دارد و این موجب ناامیدی شخص می‌شود. همین مساله عامل افزایش اضطراب یا افسردگی است و بنابراین توانایی آن‌ها در تمرکز افت می‌کند چون مغز ما دوست دارد تجربیات جدید کسب کند. برای افرادی که بعد از تعطیلی هم باید دور کاری کنند، این بحران شدیدتر می‌شود. روانشناسان پیشنهاد می‌کنند در وقت ناهار، افراد به نرمش‌های بدنی بپردازند چون بطور طبیعی سرزندگی ما از اواسط بعدازظهر افت می‌کند. استفاده از فرصت ناهار و وقت گذراندن با دوستی که در همان نزدیکی شما دورکاری می‌کند، می‌تواند کمبود روابط اجتماعی با همکاران را تا حدودی جبران کند.
منبع: cnbc
نویسنده: ویکی مک‌کیور
مترجم: شادی آذری حمیدیان