فردای اقتصاد: در اواخر ماه آوریل، اکونومیست تقریباً هشت ساعت با هنری کیسینجر صحبت کرد. ما مقاله‌ای منتشر کرده‌ایم که نشان می‌دهد وزیر خارجه سابق و مشاور امنیت ملی آمریکا چگونه به نیاز فوری آمریکا و چین برای ترمیم روابط خود می نگرد. متن این مصاحبه را نیز منتشر کرده ایم. آنچه در ادامه می آید هشت مورد برجسته است.
کیسینجر از ولودیمیر زلنسکی به عنوان یک «رهبر فوق العاده» یاد می کند که عاقلانه از تلاش‌های دیپلماتیک چین در اوکراین استقبال کرده‌است. او توضیح می دهد که چگونه دیدگاه خود را برای حمایت از عضویت اوکراین در ناتو تغییر داده است (با بیان اینکه این به نفع روسیه نیز هست) و هشدار می دهد که رهبران اروپا اشتباه می کنند اگر در مورد عضویت اوکراین دچار تزلزل شوند.
کیسینجر عمیقاً در مورد تهدید ناشی از رویارویی بین آمریکا و چین ناشی از هوش مصنوعی نگران است. او آینده روابط چین و روسیه را زیر سوال می برد، به کیفیت رهبری سیاسی در آمریکا لعنت میفرستد، انتظار دارد ژاپن به زودی به یک قدرت هسته‌ای تبدیل شود و دولت هند را به دلیل رفتارش در سیاست خارجی، تحسین می‌کند.
۱) چرا اوکراین باید به ناتو بپیوندد؟
آنچه اروپایی‌ها اکنون می‌گویند به نظر من بسیار خطرناک است. اروپایی‌ها می‌گویند: ما نمی‌خواهیم اوکراین عضو ناتو شود، زیرا این اقدام بسیار مخاطره‌آمیز است. بنابراین، ما اوکراین را مسلح می‌کنیم و پیشرفته‌ترین سلاح‌ها را در اختیار آنها می‌گذاریم.» نتیجه کار چه خواهد بود؟ ما نباید این جنگ را به روشی اشتباه به پایان برسانیم. نتیجه باید نتیجه ای باشد که در آن اوکراین توسط اروپا محافظت می شود و به یک کشور تنها تبدیل نمی شود که به تنهایی از خود مراقبت کند.
من اگر با پوتین صحبت می‌کردم، به او می‌گفتم که روسیه نیز در شرایطی که اوکراین عضو ناتو باشد، امن‌تر خواهد بود.
ما اکنون اوکراین را به اندازه‌ای مسلح کرده ایم که به مسلح‌ترین کشور اروپا با کمترین تجربه رهبری استراتژیک در اروپا تبدیل شده‌است. اگر جنگ با از دست دادن بسیاری از متصرفات روسیه پایان یابد، اما مسکو بتواند سواستوپول، مهمترین شهر کریمه را در کنترل خود نگه دارد، احتمالا از نتیجه چندان راضی نخواهد بود، احتمالا اوکراین هم ناراضی خواهد بود و ما با نوعی توازن در عدم رضایت مواجه خواهیم بود.
بنابراین، برای امنیت اروپا، بهتر است اوکراین در ناتو باشد، به این ترتیب اوکراین نخواهد توانست، در مورد ادعاهای ارضی، تصمیمات ملی بگیرد.
۲) در مورد تهدید درگیری جهانی ناشی از رویارویی بین آمریکا و چین
او می‌گوید: «ما در موقعیت کلاسیک قبل از جنگ جهانی اول قرار داریم، جایی که هیچ‌یک از طرفین حاشیه‌های زیادی برای امتیاز سیاسی ندارند و در آن هر گونه اختلال در تعادل می‌تواند به عواقب فاجعه‌باری منجر شود».
کیسینجر می گوید: «هر دو طرف خود را متقاعد کرده اند که طرف مقابل یک خطر استراتژیک است. ما در مسیر رویارویی قدرت های بزرگ هستیم.»
اکنون دو خطر بزرگ برای صلح،(آمریکا و چین) هستند، به این معنا که ما ظرفیت نابودی بشریت را داریم.»
۳) در مورد تمایل اوکراین برای گفتگو با چین در مورد جنگ
اوکراینی‌ها خواهان ارتباط با چین هستند. زلنسکی ثابت کرده که یک رهبر فوق‌العاده است و این آزمونی برای خردمندی اوست، زیرا اینگونه تصور می‌شد که پس از تعهد مسکو و پکن برای همکاری بدون محدودیت، چینی‌ها هیچگاه وارد دیپلماسی موازی با ناتو نخواهند شد.
اوکراین اکنون یک دولت بزرگ است و چینی‌ها اکنون از روابط مشترک با «کیف» سخن می‌گویند.
۴) در مورد تهدید احتمالی هوش مصنوعی
[چین و آمریکا] دو قدرتی هستند که به لحاظ تاریخی، رویارویی نظامی در آنها اجتناب ناپذیر بود. اما این به دلیل نابودی قطعی طرفین (در صورت رویارویی نظامی و همچنین وجود هوش مصنوعی)، وضعیت عادی نیست. ما در آغاز شرایطی هستیم که ماشین‌های هوش مصنوعی می‌توانند بیماری‌ها و پاندمی‌های کشنده جهانی رل تحمیل کنند. دیگر تهدید کشتار همگانی تنها از ناحیه سلاح هسته‌ای نمی‌آید. شرایط کنونی به رهبران مسئولیت‌پذیری نیاز دارد که دست‌کم برای جلوگیری از وقوع درگیری، تلاش می‌کنند.
۵) تردید کیسینجر در رابطه چین و روسیه
کیسینجر درباره روابط چین و روسیه می‌گوید: «تا پیش از توافق پوتین و شی در بازی‌های المپیک، -زمانی که شی مخالفت خود را با گسترش ناتو اعلام کرد- فکر نمی‌کنم هیچ یک از رهبران چین در مورد تحولات اروپا ابراز عقیده کرده باشند.. شی قطعا از تهاجم روسیه به اوکراین اطلاع داشته‌است. این تعهد جدی چینی هاست.
من هرگز یک رهبر روس را ندیده‌ام از چین به نیکی یاد کرده باشد و بر عکس. دو طرف رفتاری اهانت‌آمیز نسبت به یکدیگر داشته‌اند.
۶) ژاپن تا پنج سال دیگر به یک کشور مجهز به سلاح هسته‌ای تبدیل خواهد شد
"[درباره] ژاپن. کاملا مشخص است که آنها به کدام سمت‌وسو می‌روند. آنها به سمت تبدیل شدن به یک قدرت هسته‌ای طی پنج سال آینده حرکت می‌کنند و هم همیشه می‌خواهند به ما نزدیک باشند. من فقط متوجه نمی‌شوم چرا همیشه برای آنها توافق کردن با ما ناخوشایند است. آنها همیشه نگران چین خواهند بود. به همین دلیل من فکر نمی‌کنم ژاپن علاقه‌ای به عضویت دائمی در یک نظام چندجانبه جهانی داشته باشد که آنها را محدود کند.
۷) در مورد قطب بندی داخلی آمریکا و عدم جذابیت دونالد ترامپ و جو بایدن
... موقعیتی مشابه با موقعیت واترگیت، می‌تواند به وضعیتی از جنس جنگ داخلی منجر شود و این عمیقاً من را نگران می کند. ماهیت منازعات سیاسی، بسیار متفاوت از زمانی است که برای اولین بار به واشنگتن آمدم.»
من فکر نمی‌کنم بایدن بتواند شخصیتی جذاب باشد و... من امیدوارم که جمهوری‌خواهان بتوانند فرد بهتری بیابند،... نگاه کنید، لحظه جالبی در تاریخ نیست، اما جایگزین آن، یک شکست کامل است.
حتی در دوره نیکسون با همه خصومت‌هایش، هنوز تا اندازه‌ای وحدت وجود داشت. این وحدت، با روی کار آمدن هر دولتی، بیش از گذشته تضعیف شده‌است، اما من فکر می‌کنم ترامپ و بایدن اکنون آن را به بدترین وضعیت ممکن رساندهاند.»
۸) در مورد موفقیت سیاست خارجی هند و نیاز به روابط نزدیکتر بین آمریکا و هند
می دانید، رهبر سیاسی حرفه‌ای که کاملاً به دیدگاه‌های من نزدیک است، وزیر خارجه هند است.
من در مورد روابط نزدیک با هند بسیار مشتاق هستم. من نسبت به تعریف ضد چینی [سیاست آمریکا] محتاط هستم، اما طرفدار عقب‌نشینی از سیاست چرخش به آمریکا هم نیستم.
من با تقویت نظامی هند در صورت درگیری نظامی این کشور با چین موافقم.
«امروزه در هند، زمینه برای همسویی وجود دارد. من به شیوه‌ای که هندی‌ها در حال حاضر سیاست خارجی خود را پیش می‌برند، بسیار احترام می گذارم، آنها در سیاست‌خارجی‌شان توازن از خود نشان می‌دهند.»
منبع: اکونومیست:
برای جزییات بیشتر کلیک کنید:
توصیه‌های کیسینجر ۱۰۰ ساله برای پیشگیری از جنگ جهانی سوم
آیا مسیر افزایش قدرت چین به انتها رسیده‌است؟