پوپولیسم به زبان ساده: بر اساس بسیاری از فرهنگ‌های لغت، معنی پوپولیسم حول ایده اتحاد مردم عادی در برابر نخبگان فاسد می‌چرخد. ایده‌ای صادقانه اما نتیجه اجرای آن اغلب از منظر اقتصادی وحشتناک است. اما چرا؟
صرفاً به این دلیل که برای مثال، محبوب شدن با وعده دادن چیزهای رایگان به مردم آسان‌تر است تا اینکه به آنها وعده اصلاح سیستم از طریق سخت‌کوشی و گاه دردسر بدهیم.
بنابراین، اکثر سیاستمداران به سادگی به فروشندگان فریبکاری تبدیل می شوند؛ مانند کسانی که قول می دهند اگر محصول آنها را بخرید بدون زحمت وزن کم می کنید یا به سرعت ثروتمند می‌شوید. متأسفانه، این دقیقاً چنین افرادی هستند که تمایل دارند رأی بیشتری دریافت کنند زیرا شهروند متوسط ناامید و بی‌تاب است. او اکنون به شدت خواهان نتیجه است.
یک مثال ساده درباره تعریف پوپولیسم
بیایید فرض کنیم برایان قول می‌دهد که در ۱۰ سال آینده سیستم را می‌توان اصلاح کرد البته اگر همه سخت تلاش کنند و مایل به پذیرش رنج در ابتدای راه باشند. از سوی دیگر، کریگ قول می‌دهد که حقوق همه را در عرض شش ماه دوبرابر کرده و مالیات‌ها را ۵۰ درصد کاهش دهد. چه کسی رای بیشتری خواهد آورد؟ در اکثر کشورها، احتمالاً کریگ رای بیشتری کسب می‌کند. زیرا مردم سیاستمدارانی را می‌خواهند که رویاهایشان را بفروشند، نه افرادی که در مورد متعادل کردن بودجه، ایجاد رشد پایدار، تشویق کارآفرینی و غیره صحبت می‌کنند.
معمولا برای مردم اهمیتی ندارد پولی که برای دوبرابر شدن حقوق آنها لازم است از کجا می‌آید یا کاهش مالیات‌ها به نصف چقدر شوک‌آور است یا اصلاً هر دوی این کارها را می‌توان در عرض ۶ ماه به درستی انجام داد یا نه.
هرچه مردم تحصیل کرده‌تر باشند، دموکراسی بهتر عمل می‌کند. پوپولیسم همچنان مفهوم منفی خود را خواهد داشت، تا زمانی که وضعیت تغییر کند و مردم به طور مداوم یک سوال ساده را مقابل وعده‌های سیاستمداران بپرسند: پول از کجا می‌آید؟
پوپولیسم چیست؟
عَوام‌گرایی یا پوپولیسم (به فرانسوی: Populisme) آموزه و روشی سیاسی در طرفداری کردن یا طرفداری نشان دادن از حقوق و علایق مردم عامه در برابر گروه نخبه است.
در سده بیستم بیشتر جنبش‌های «عامه‌گرا» با جنبش‌های آمریکای لاتین و هند شناخته می‌شد اما از دهه ۱۹۸۰ به بعد این جنبش‌ها در کشورهای کانادا، ایتالیا، هلند، اسکاندیناوی و آمریکا نیز موفقیت‌هایی را به‌دست آورده است.