فردای اقتصاد: مهدی سوری، کارشناس ارشد بازار سرمایه در خصوص چرایی اعتقاد به الزامی کردن تجدید ارزیابی دارایی شرکت‌های بورسی گفت: در حال حاضر دارایی شرکت‌ها در ترازنامه بر اساس دارایی تمام شده ثبت می‌شود. ممکن است زمان خرید دارایی‌های یکسان توسط سه شرکت متفاوت باشد از این رو در صورت‌های مالی ارزش این دارایی‌ها متفاوت ذکر می‌شود. استاندارد بین‌المللی نیز تصریح می‌کند در شرایط حاد تورمی، مبنای بهای تمام شده موجب بلااستفاده شدن صورت‌های مالی شده و پیشنهاد می‌کند گزارش‌دهی دارایی‌ها بر اساس ارزش روز باشد.
وی ادامه داد: موضوعی که لازم است عموم مردم از آن اطلاع داشته باشند باید در صورت‌های مالی افشا شود. در نتیجه باید یک صورت مالی مانند ترازنامه واقعا قابل استفاده باشد. ضمن آنکه بخشی از پیکره سیاستگذاری با اتکا به اینکه شرکت‌های بزرگ نسبت به دارایی‌هایشان سود زیادی کسب میکنند شدیدا به دنبال کاهش سودآوری آن‌ها هستند. در صورتی که سود امروز را با دارایی 50 سال پیش مقایسه میکنند. دغدغه ما این نیست که چنین الزامی قیمت بازار سهام را افزایش دهد بلکه می‌خواهیم بازار شفافی داشته باشیم که بتوان از آن دفاع کرد.
این کارشناس بازار سرمایه تاکید کرد: قیمت‌گذاری دستوری است که سود شرکت‌ها را کاهش می‌دهد و سیاستگذار نیز به اتکای همین آمار و اطلاعات غلط موجود در صورت‌های مالی به خود اجازه می‌دهد دست در جیب شرکت‌ها کند.
سوری ادامه داد: استاندارد بین‌المللی شماره 29 دقیقا برای کشورهایی با شرایط تورم حاد نوشته شده و ذکر می‌کند یک بار ارزیابی درست انجام داده و هر سال قیمت دارایی‌ها را با شاخص‌های قیمت آن حوزه رشد داده و تجدید ارزیابی کنید.
وی افزود: استاندارد بین‌المللی تورم حاد را توصیف نمی‌کند اما می‌گوید در سه سال اگر قیمت‌ها دو برابر شود؛ اگر مرکب حساب کنیم تورم سالانه 26 درصدی کشور را در شرایط تورم حاد قرار می‌دهد. حالا در یک تورم حاد تهیه صورت‌های مالی به قیمت روز درست‌تر است یا بهای تمام شده؟