هشت بار در سال، کمیته بازار باز فدرال یا FOMC تشکیل جلسه می‌دهد و نرخ سود وجوه فدرال را تعیین می‌کند. برای درک نحوه کارکرد آن، به این نکات توجه داشته باشید:
اول: بانک‌های تجاری موظفند درصد معینی از سپرده‌های خود را به عنوان ذخایر در بانک مرکزی ایالات متحده، یعنی فدرال رزرو نگه دارند.
دوم: هر چیزی که بیش از این حداقل باشد را می‌توان به بانک‌هایی که نیاز به تأمین مالی اضافی دارند وام داد. و نرخ وجوه فدرال نرخ بهره‌ای است که فدرال رزرو فکر می کند این کار باید با این نرخ انجام شود.
سه: در حالی که فدرال رزرو نمی‌تواند بانک‌های تجاری را مجبور کند که با چه نرخی به یکدیگر وام دهند و نرخ واقعی در نهایت بین خود بانک‌ها مورد مذاکره قرار می‌گیرد، می‌توان گفت که یک نرخ هدف تعیین می‌کند و ابزارهای مختلفی در اختیار دارد تا نرخ‌ها به سمت هدف مورد نظر حرکت کنند.
چهار: میانگین موزون محاسبه‌شده در تمام این وام‌دهی‌های بانک به بانک، نرخ مؤثر وجوه فدرال نامیده می‌شود.
پنج: اگر بانک‌ها به دلایل مختلف نتوانند از یکدیگر وام بگیرند، آن‌ها می‌توانند مستقیماً از فدرال رزرو به صورت بسیار کوتاه‌مدت و با یک نرخ سود مشخص وام بگیرند.