فردای اقتصاد: به یک مداد نگاه کنید: چوب مداد از یک درخت درست شده است، برای قطع درخت نیاز به تبر، برای تولید تبر نیاز به فولاد و برای تولید فولاد، سنگ‌آهن لازم است. نوک مداد، گرافیت فشرده شده‌ای است که احتمالا در آمریکای جنوبی و پاک‌کن بالای مداد هم در مالزی تولید شده است.

هیچ فردی نمی تواند به تنهایی آن را تولید کند و هیچ برنامه‌ریزی نمی‌تواند تمامی این عوامل را (حتی با زور و اجبار) گرد هم آورد. چگونه بدون یک برنامه‌ریز و برنامه منسجم، این نظم شکل می گیرد؟ جواب آدام اسمیت به این سوال، موضوع این ویدئو یعنی تقسیم کار است.

تقسیم کار یا تخصص‌گرایی بدین معناست که به جای اینکه یک کارگر همه‌کاره باشد، فقط روی یک موضوع تمرکز کند و در یک امر متخصص شود. تقسیم کار و تخصص‌گرایی باعث رشد اقتصادی می‌شود، زیرا تولید را افزایش می دهد، افزایش تولید، قیمت‌ها را کاهش می‌دهد و با کاهش طبیعی قیمت ها، رفاه جامعه افزایش پیدا می کند.