مجلس عالی خلق کره شمالی، روز پنج‌شنبه ۱۷ شهریور، قانون جدیدی را تصویب کرد که موارد استفاده از جنگ‌افزار هسته‌ای از سوی این کشور را از جمله در چارچوب «حملات پیشگیرانه» تبیین کرد.
در این قانون کاربرد سلاح اتمی در صورت روبه‌روشدن کره شمالی با «خطر قریب‌الوقوع هسته‌ای» مدنظر قرار گرفته است.
قانون جدید تأکید دارد که «حمله به سامانه فرماندهی و کنترل قوای ملی هسته‌ای از سوی نیروهای متخاصم سریعاً و خودبه‌خود به حمله هسته‌ای» از سوی کره شمالی منجر خواهد شد.
قانون این را نیز افزوده است که «تهدید» علیه رهبری، ملت یا موجودیت کره‌شمالی یا «موارد دیگر» به کره شمالی اجازه می‌دهد از سلاح هسته‌ای استفاده کند.
بند دیگری از قانون پیش‌بینی کرده است که در صورت وقوع جنگ، کره‌شمالی با هدفِ دست بالا داشتن در برابر دشمنی که با آن در جنگ است، در صورت صلاحدید نسبت به شرایط زمانی وقت، از جنگ‌افزار هسته‌ای استفاده کند.
به گزارش خبرگزاری دولتی کره شمالی، یکی از نمایندگان با سخنرانی در مجلس عالی خلق گفت که این قانون «تصمیم حقوقی قدرتمند برای تحکیم جایگاه کره شمالی به‌عنوان یک قدرت هسته‌ای است» و یک «تضمین شفاف، سازگار و استاندارد» برای سیاست هسته‌ای کشور است.
رهبر کره شمالی خود در زمان تصویب این قانون در مجلس کشورش در پیونگ یانگ حاضر شد و سخنرانی کرد.
به‌گزارش رویترز، کیم جونگ اون گفت که اهمیت اصلی قانون در این است که خط غیرقابل بازگشتی در مورد توانمندی سلاح هسته‌ای کره شمالی ترسیم کرده و امکان هر نوع سازش آتی بر سر قدرت اتمی کشور را سلب می‌کند.
بدین ترتیب، کره شمالی دیگر هرگز مجاز به ورود به مذاکرات برای خلع سلاح هسته‌ای نیست.
به‌نوشته رویترز، قانون جدید جایگزین قانونی شد که در سال ۲۰۱۳ تصویب شده بود، اما پس از آن کیم جونگ اون در سال ۲۰۱۷ که نخستین سال ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ بود، با او مذاکراتی در سنگاپور برگزار کرد.
کوشش‌های بعدی ترامپ و دیدارهای برخی دیگر از مقامات جهانی با کیم جونگ اون در سال ۲۰۱۸ نیز رهبر کره شمالی را به خلع تسلیحات هسته‌ای متقاعد نکرد.
قانون جدید کره شمالی در شرایطی تصویب شده که بر اساس برخی از ارزیابی‌های کشورهای منطقه، کره شمالی برای آزمایش‌ جدید هسته‌ای خود آماده می‌شود. اگر این آزمایش‌ عملی شود، هفتمین اقدام کره شمالی در این زمینه خواهد بود.
برنامه هسته‌ای کره شمالی از حدود ۷۰ سال پیش و تنها چند سال پس از استقلال آن شروع شد. در آن زمان کیم ایل سونگ، پدربزرگ کیم جونگ اون، اولین رهبر کشور مستقل بود.
حدود ۵۵ سال پس از کلید خوردن این برنامه، کره شمالی در سال ۲۰۰۶ نخستین آزمایش هسته‌ای را در زمان رهبری کیم جونگ ایل، پدر کیم جونگ اون، عملی کرد و رسماً وارد باشگاه معدود کشورهای دارای قدرت هسته‌ای نظامی شد.