فردای اقتصاد: جان پمبرتون، داروسازی که سرباز جنگ شد در خط مقدم جنگ گرفتار شد و جراحاتی دید که پزشکان امیدی به زندگی او نداشتند. برای تسکین دردش به او مورفین دادند. اما او ثابت کرد که پزشکان اشتباه کردند و زنده ماند و خیلی زود سرپا شد. او بعد از تجربه نزدیک به مرگ خود به مورفین اعتیاد پیدا کرد و بدون هیچ چشم‌انداز درمانی برای چیزی که به یک عادت روزانه تبدیل شده بود به دنبال درمانی گیاهی می‌گشت. در آن زمان خبرهای خوبی در مورد نوشیدنی که به آن شراب ماریانی گفته می‌د شنیده بود. این نوشیدنی حاوی برگ‌های کوکا و شراب قرمز بود و گفته می‌شد که هر نوع ناراحتی را درمان می‌کند. سالی که شراب‌های فرانسوی پِمبِرتون در بازار عرضه شد آتلانتا اعلام کرد که به همراه ایالت‌های دیگر آمریکا به تحریم الکل می‌پیوندد.

جان با ترس از آن که این به معنی پایان درمان جدیدش خواهد بود  تلاش کرد تا فرمول جدیدی ارائه دهد. وقتی که شراب را حذف کرد متوجه شد که دانه‌های کولا آن را به شدت تلخ کرده است. پس آن را با یک کافئین مصنوعی جایگزین کرد و به آن شکر، اسید سیتریک، آبلیمو،  آب پرتقال، جوز هندی و عصاره گشنیز اضافه کرد.

 پس از آن کتابدارِ جان، فرانک رابینسون به او پیشنهاد کرد تا اسم آن را به کوکاکولا تغییر دهد. او اصرار داشت اگر با دو c نوشته شود چشم نوازتر به نظر می‌رسد. جان به توصیه او عمل کرد و نسخه جدیدش را عرضه کرد.

 این به جان ایده ساخت نوشیدنی به سبک خودش را داد تا اعتیاد به مورفین را درمان کند. با استفاده از برگ‌های کوکا، شراب قرمز و دانه‌های کولا چیزی تهیه کرد که  آن را شراب کوکای فرانسوی پِمبِرتون نامید...