شما می‌توانید سعی کنید به طور ناشناخته از مرز بگذرید. حدود ۶۰۰ هزار مورد فرار از مرز آمریکا در سال گذشته رخ داده است. یا اینکه می‌توانید به ماموران مرزی که شما را رهگیری می‌کنند بگویید که پناهندگی می‌خواهید. احتمال این وجود دارد که آن‌ها شما را با یک تاریخ دادگاه که طی چند ماه برنامه‌ریزی شده است آزاد کرده و بعد روندی را آغاز کنید که ممکن است سال‌ها طول بکشد. به آمریکا خوش آمدید.

آنگونه که اکونومیست گزارش داده است، در نوامبر سال ۲۰۲۳ نزدیک به ۲۵۰ هزار مهاجر از مرز جنوبی آمریکا عبور کردند. این افزایش - و این تصور که مرزهای آمریکا باز است - یک مسئولیت بزرگ سیاسی برای رئیس‌جمهوری جو بایدن به حساب می‌آید. طبق نظرسنجی‌ها تنها ۲۷ درصد از آمریکایی‌ها می‌گویند که آن‌ها رفتار او در خصوص مرزها را تایید می‌کنند. در حالیکه بیش از دو برابر افراد در این مورد به دونالد ترامپ اعتماد دارند. این واقعیت که افزایش مهاجرت در مرزهای جنوبی می‌تواند به قیمت انتخابات در ماه نوامبر برای آقای بایدن تمام شود، حل این مشکل را دشوارتر کرده است. کشمکش بر سر توافقی برای تامین مالی اوکراین در ازای محدودیت‌های امنیتی مرزی و پناهندگی شدیدتر، ماه‌ها به طول انجامیده است. اگرچه رهبران سنا می گویند توافق نزدیک است، برخی از جمهوری‌خواهان - از جمله دونالد ترامپ - به نظر می‌رسد می‌خواهند هرج و مرج مرزی تشدید شود تا به وسیله آن بایدن را در طول مبارزات انتخاباتی از بین ببرند.

عوامل متعددی این افزایش را توضیح می‌دهند: خشونت و بی‌ثباتی در سراسر جهان. فرصت‌های شغلی فراوان در آمریکا؛ درک دقیق این که آقای بایدن از سلف خود از مهاجران استقبال بیشتری می‌کند و در عین حال که مسیرهای قانونی اخراج آن‌ها هم محدود و پر دردسر است. دیوید بیر از اندیشکده کاتو می‌گوید: یک دستگاه مرزی ضعیف منجر به ایجاد گذرگاه‌های بیشتری می‌شود . وقتی مهاجران می‌شنوند که بعید است بازداشت و اخراج شوند، بیشتر شانس خود را امتحان کنند. دهه‌ها بی‌توجهی و دشمنی حزبی، سیستم مهاجرتی آمریکا را فلج کرده و شرایطی را ایجاد کرده است که در آن مهاجران به جای تلاشی طولانی، پناهندگی را مطمئن‌ترین راه برای ورود به کشور می‌دانند. کنگره آخرین بار در سال ۱۹۹۰ اصلاحات معناداری را در قانون مهاجرت انجام داده است. اصلاحات جامع که توسط دو حزب صورت گرفته باشد، از آن زمان چندین بار نزدیک به نظر می‌رسیده است، اما در پایان از هم پاشیده است. در سال‌های ۲۰۰۶، ۲۰۰۷ و ۲۰۱۳ لوایح دو حزبی سنای شامل مسیری برای درافت شهروندی توسط مهاجران غیرقانونی، ویزاهای بیشتر برای کارگران و اجرای سختگیرانه‌تر در مرزها بود. در سال‌های اخیر، دموکرات‌ها عمدتاً با میل به محافظت از دریافت‌کنندگان داکا مهاجرانی که در کودکی به آمریکا آورده شده‌اند، در برابر اخراج فعالانه عمل می‌کنند.

به نظر می‌رسد که در گذشته نامزدی اقای ترامپ سیاست مهاجرت را برهم زده باشد. هنگامی که او کمپین خود را در سال ۲۰۱۵ اغاز کرد، تعداد مهاجران دستگیر شده در سراسر کشور در پایین‌ترین سطح خود از سال ۱۹۷۱ قرار داشت. البته این واقعیت مانع از آن نشد که دونالد ترامپ اعلام کند مهاجران شیوه زندگی امریکایی را تهدید می‌کنند. ترامپ می‌گفت آنها(مهاجران) مواد مخدر می‌آورند، جرم و جنایت به ارمغان می‌آورند، متجاوز هستند و البته «من فرض می‌کنم که برخی از آن‌ها افراد خوبی هستند.» در سال ۲۰۱۹ شاهد آن بودیم که بار دیگر ورود نامنظم مهاجران در مرز جنوبی آمریکا افزایش یافت. ترامپ بازداشت را وسیله‌ای برای بازدارندگی قلمداد می‌کرد. در یک دوره زمانی در دوران ریاست‌جمهوری او نزدیک به ۵۷ هزار نفر از مهاجران بازداشت شدند. این افزایش آنقدر زیاد بود که حتی ترامپ هم بلافاصله یک چهارم مهاجران را با اطلاع از حضور در دادگاه مهاجرت آزاد کرد.

بایدن گرچه تعداد بازداشت‌ها را کاهش داده است، تعداد بازداشت‌ها امروز حدود ۳۸ هزار نفر است. به نظر می‌رسد که او بازدارنده‌های کمتر موثرتری را امتحان کرده باشد. دولت او اکثر مهاجران را با اجازه اقامت برای یک یا دو سال می‌پذیرد. در مقابل، افرادی که به طور غیرقانونی عبور می‌کنند، با چند استثنای محدود، واجد شرایط پناهندگی ندانسته و به سرعت اخراج می‌کند.

همچنین سال گذشته دولت بایدن شروع به اعطای آزادی مشروط به ۳۰ هزار کوبایی، هائیتیایی، نیکاراگوئه‌یی و ونزوئلایی در هر ماه کرد. مشروط بر اینکه متقاضیان یک حامی مالی را در آمریکا معرفی می‌کردند. هدف این بود که جریان‌های مهاجرت منظم‌تر شده و ورود غیرقانونی کاهش یابد. بر این اساس اجازه اقامت دو سال طول می‌کشید هرچند می‌توانست در هر زمانی لغو شود. در اثر این اقدام عبور غیرقانونی هائیتیایی‌ها، نیکاراگوئه‌یی‌ها و کوبایی‌ها کاهش یافت. اما ونزوئلایی‌ها به این دلیل که کمتر احتمال دارد روابط اجتماعی با آمریکایی‌ها داشته باشند، همچنان به طور غیرقانونی وارد کشور می‌شوند. اکثر ونزوئلائی‌هایی که وارد آمریکا می‌شوند، خانواده، دوستان و بستگانی در آمریکا ندارند.

پس از عبور از مرز، مهاجران به شهرها سرازیر می‌شوند. اکنون سیستم‌های پناهگاه در نیویورک، شیکاگو و دنور تضعیف شده‌اند و شهرداران آن‌ها به کمک رییس‌جمهوری نیاز دارند. این تا حدودی به دلیل گرگ ابوت، فرماندار جمهوری‌خواه تگزاس است که مهاجران را به شهرهای دموکرات می‌رساند. اما شهرهای بزرگ نیز آهن‌رباهای طبیعی برای مهاجران به حساب می‌آیند. مهاجرانی که سند هشدار اخراج (NTA) به دست دارند و وارد سیستم دادگاه می‌شوند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که پرونده‌های دادگاه مهاجرت در ماه نوامبر از ۳ میلیون نفر فراتر رفته است. به طور متوسط بیش از چهار سال طول می‌کشد تا فقط یک جلسه برای دریافت پناهندگی اولیه برگزار شود.

اکنون حدودی نیمی از پرونده‌های پناهندگی رد می‌شوند و تصمیمات هم متناقض هستند. یک قاضی سال گذشته در هیستون ۹۵ درصد از پرونده‌های پناهندگی را رد کرد. یکی دیگر در سان‌فرانسیسکو تنها ۱٪ از آن‌ها را رد کرد. اما شانس کم بازداشت و چشم‌انداز کار در آمریکا، مهاجران بسیاری را برای عبور از مرز تشویق می‌کند. انتخابات قریب الوقوع است و ترامپ در مورد مسائل مرزی، اجرای سیاست‌های سختگیرانه‌تری در نظر دارد. بدون شک با این اقدامات، چرخش به سمت راست توسط امریکایی‌ها در مهاجرت تقویت می‌شود. نظرسنجی YouGov نشان می‌دهد که بیشتر آمریکایی‌ها طرفدار سیاست ساخت دیوار مرزی در جنوب هستند. حتی ۳۲ درصد از دموکرات‌ها هم در حال حاضر می‌گویند که از این ایده حمایت می کنند، گفتنی است که در سال ۲۰۲۲ دموکرات‌هایی که از این ایده حمایت می‌کردند ۲۰ درصد بود.

در شرایط حاضر سوال این است که آیا مجلس و سنا می‌توانند در مورد اصلاحات به توافق برسند؟ یک توافق ممکن است شامل تامین مالی برای ماموران گشت مرزی بیشتر، بستن پذیرش مهاجران در صورت رسیدن به سطح مشخص و مواردی از این دست باشد. هر گونه تغییر در قوانین پناهندگی تقریبا به طور قطع در دادگاه‌ها به چالش کشیده خواهد شد. اما جمهوری‌خواهان مجلس نمایندگان اغلب اصرار دارند که آن‌ها چیزی جز HR۲ را قبول نمی‌کنند. HR۲ یک لایحه مهاجرت تندرویی است که سال گذشته تصویب شد و در بدو ورود به سنا معلق ماند. در حالی‌که در سوی چپ هم ترقی‌خواهان نمی‌خواهند دسترسی به پناهندگی را تشدید کنند. هر دو گروه باید مراقب باشند. یک نظرسنجی جدید از اکونومیست و YouGov نشان می‌دهد که اکثریت امریکایی ها می خواهند کنگره لایحه‌ای را تصویب کند که هم بودجه اوکراین را تامین می کند و هم پناهندگی را محدود می کند. سیاستمداران نباید رای دهندگان خود را نادیده بگیرند.