بررسی‌ها نشان می‌دهد که مجموع یک سال حقوق پایه در تهران به اندازه یک متر مربع مسکن هم نیست. یعنی اگر در سال گذشته یک پایه بگیر کل حقوقش را جمع می‌کرد نهایتا می‌توانست ۰.۸۴ متر مربع خانه بخرد. یعنی یک مربع با ابعاد حدودی ۹۰ در ۹۰ سانتی متر.‌ این کمترین قدرت خرید حقوق در بازار مسکن از زمان وجود داده‌ها یعنی از سال ۷۰ است. 

این نسبت در سال ۷۸ به اوج خود رسید و قدرت خرید حدودا ۲.۵ متر مربع ملک را پیدا کرد. همچنین پیش از آغاز مجدد تحریم‌ها و جهش قیمت‌ها، قدرت خرید حقوق پایه در سال ۹۵ هم به ۲.۲۵ متر مربع رسیده بود. چیزی که نشان می‌دهد جهش‌های پیاپی قیمت مسکن طی سال‌های اخیر در کنار عدم رشد حقوق‌ها به اندازه آن باعث شده تا قدرت خرید حقوق‌بگیرها طی این ۷ سال تقریبا یک سوم شود. و خرید مسکن سه برابر سخت‌تر شود.