فردای اقتصاد: در نشست یاد شده اعضای انجمن نوردکاران ایران به آسیب شناسی چالش های حوزه نورد بویژه در بخش صادرات محصولات زنجیره فولاد پرداخته و مدیران و فعالان این حوزه به بیان دیدگاه و آسیب ها و موانع موجود پرداختند.
از ابتدای سال جاری به علت مصوبه کارگروه بازگشت ارز حاصل از صادرات، تمامی صادرکنندگان محصولات فولادی موظف به تسویه تعهد ارزی خود در سامانه نیما شدند. این درحالی است که شرکت های نورد محصولات فولادی، ماده اولیه (شمش و اسلب) را در بورس کالا ایران با نرخ ارز آزاد خریداری می کنند و در صورت تولید، صادرات و تسویه تعهد به نرخ ارز نیمایی در هر کیلوگرم بین ۴ تا۶ هزار تومان زیان متحمل می شوند که این امر تعطیلی واحدهای نوردی را که برای ۸۰ هزار نفر به صورت مستقیم شغل ایجاد کرده‌اند، به دنبال دارد.
علاوه بر اینکه صنعت نورد کشور متشکل از بیش از ۱۲۰ کارخانه فعال علاوه بر تامین نیاز کشور به محصولات متنوع فولادی با صادرات تولیدات خود به کشورهای همسایه، منطقه منا، آفریقا، آمریکا لاتین و … در تامین نیاز ارز کشور نقش بسزایی دارد اما همچنان این صنعت در زمینه مقاطع طویل با مازاد عرضه مواجه بوده و در صورت کاهش صادرات، واحدهای زیادی با خطر تعطیل مواجه خواهند شد.
در نشست هم اندیشی اعضای انجمن نوردکاران ایران همچنین مطرح شد در نتیجه محدودیت‌های برق و گاز، محدودیت‌های صادراتی، قیمت‌گذاری دستوری و افزایش هزینه‌های تولید، شرکت‌های فولادی که دارای چندین حلقه از زنجیره تولید آهن و فولاد نیز هستند در نقطه سربه‌سر قرار دارند و یا حتی برخی ماه ها در سال وارد حاشیه زیان می‌شوند؛ از این رو بخش بزرگی از صنعت فولاد زیان‌ده شده است و این خطر بزرگی برای اقتصاد کشور محسوب می‌شود.
همچنین در این نشست اعلام شد از مهر سال گذشته به دلیل رای دیوان عدالت اداری صادرات محصولات فولادی توسط شرکت های غیر تولیدی مجاز شد به دنبال این رای انجمن نورد کاران ایران طی نامه ای ضمن هشدار تبعات صدور این مجوز راهکار اجرایی جلوگیری از لطمات قابل پیش بینی را اعلام کرد. این لطمات و آسیب ها عبارت اند از: غیر قابل کنترل شدن کیفیت کالاهای صادراتی، کاهش قیمت صادراتی و رقابت منفی قیمتی بین صادرکنندگان، خروج کالاهای فولادی صادراتی خارج از کنترل و نظارت وزارت صمت، هدر رفت کمک ها و یارانه های اعطایی به مصرف کنندگان داخلی و عدم ایفای تعهد ارزی با استفاده از کارت های بازرگانی یک بار مصرف.
این درحالی است که از ابتدا تا کنون ملاک قیمت پایه عرضه کل محصولات زنجیره فولاد قیمت متوسط موزون شمش معامله شده در بورس بوده است و تنها مصوبه مربوط به محاسبه قیمت پایه مقاطع طویل بر اساس قیمت شمش است که برای حل این مشکل صادرات محصولات فولادی توسط شرکت های غیر تولیدی مشروط به خرید از رینگ صادراتی بورس کالای ایران شود.
بر اساس این گزارش، هم اکنون ظرفیت تولید انواع محصولات نوردی بیش از ۳۲ میلیون تن، تولید ۱۴.۵ میلیون تن و مصرف ظاهری ۱۱ میلیون تن است. ظرفیت تولید میلگرد ۲۶ میلیون تن، مقدار تولید ۱۲ میلیون تن و مصرف ظاهری کمتر از ۹ میلیون تن است.
همچنین ظرفیت تولید تیر آهن ۳ میلیون تن، مقدار تولید ۱.۴ میلیون تن و مصرف ظاهری ۱.۲ میلیون تن و ظرفیت تولید سایر مقطع طویل ۲.۵ میلیون تن، تولید ۱ میلیون تن و مصرف ظاهری کمتر از ۷۰۰ هزار تن است.