فردای اقتصاد: داشتن درک درستی از داده‌های مربوط به رضایت شغلی مهم است چون این داده‌ها و ارقام می‌تواند به مدیران و کارفرماها کمک کند تا به درک درستی از نیازها و اولویت‌های کارکنان دست یابند. مظالعه این آمار می‌تواند به سازمان‌ها کمک کند استعدادها را جذب و نگهداری کنند، یک مزیت رقابتی برای خود کسب کنند و فضایی مناسب‌تر را برای کارکنان فراهم کنند.
شرایط اثرگذار بر رضایت شغلی با گذشت زمان و تغییرات اجتماعی دستخوش تغییر می‌شود و این برای شرکت‌ها مهم است که به طور منظم میزان شادی نیروی کار را بسنجند و بر اساس آن فرهنگ سازمان و مزایای شرکت را تنظیم کند.
به رغم همه دردها و تجربیات تلخی که در دوران پاندمی از سر گذراندیم، داده‌ها و آمار حکایت از آن دارد که در سال ۲۰۲۰، میزان رضایت شغلی افزایش داشته است. یک توضیح برای این حقیقت این است که بسیاری از کارکنان از انعطاف پذیری و کنترلی که دورکاری در اختیارشان قرار داد منتفع شدند. یک دلیل دیگر این است که شرکت‌ها تاکید بیشتری بر سلامت کارکنان معطوف کردند و گام‌هایی را برای شادی و ارتباط آن ها برداشتند. خبر خوش آن که کارشناسان انتظار دارند رضایتمندی از شغل طی سال‌های آینده ادامه یابد.
بر اساس داده‌ها، بیش از نیمی از آمریکایی‌ها اکنون دورکاری را به عنوان عاملی حیایتی برای رضایتمندی‌شان از شغل خود می‌دانند. ۷۷ درصد از افرادی که از آنان نظرسنجی شده است، گفته‌اند که در اختیار داشتن گزینه دورکاری در ایام پساکرونا، آنان را خوشحال‌تر می‌کند. ۴۶ درصد از کارکنان متخصص، در صورت دستور کارفرما به بازگشت به کار حضوری تمام‌وقت، درخواست تغییر سمت دارند. ۶۶ درصد پذیرفته‌اند که اگر دورکاری کاهش یابد، کمتر خوشحال خواهند بود. بنابراین کارفرمایان و مدیران باید آگاه باشند که اگر کار هیبریدی (تلفیق دورکاری و کار حضوری) یا گزینه دورکاری کامل را در دستور کار خود قرار ندهند، ممکن است نتیجه‌ای جز از دست دادن استعدادها را در پی نداشته باشد.
از میان ۹ هزار نفری که مورد نظرسنجی قرار گرفتند، تنها ۶۲ درصد اعلام کردند حمایت شرکت از حرفه‌شان خوب یا عالی بوده است. توسعه حرفه‌ای یک عامل مهم برای بسیاری از کارکنان دوران مدرن، نسل جوان و بویژه نسل هزاره محسوب می‌شود.
مورد دیگر تعادل بین کار و زندگی شخصی است. یکی از دلایل عمده تغییر شغل افراد، عدم تعادل بین زندگی شخصی و کارشان عنوان شده است. از ۴۵۰۰ نفر که در این زمینه مورد نظرسنجی قرار گرفتند، ۶۸ درصد اعلام کردند که تغییر شغل را در ذهن خود دارند . ۵۶ درصد، از آن‌ها دلیل این تصمیم خود را یافتن شغلی اعلام کردند که بتواند تعادل بهتری بین شغل و زندگی افراد ایجاد کند. افزایش دستمزد (۵۰ درصد)، شغل مفیدتر ( ۴۹ درصد) و رشد حرفه‌ای (۴۳ درصد) از دیگر دلایل عنوان شده‌اند.
اما مهم‌ترین عامل برای ماندن افراد در یک شغل، رضایت شغلی ناشی از شغل موثر و مفید و محیط خوب شرکت عنوان شده است. این دو، به عنوان عوامل عمده حفظ کارکنان معرفی شده‌اند.
با توجه به همه این معیارها، در مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۹ با عنوان Randstad Workmonitor study انجام شد، هندوستان رتبه نخست رضایت شغلی کارکنان را به خود اختصاص داده است و مکزیک و ترکیه در رده‌های بعدی بودند. سه کشوری که در ته جدول رضایت شغلی کارکنان قرار گرفتند، سنگاپور، هنگ‌کنگ و ژاپن هستند. در هندوستان ۸۹ درصد افراد اعلام کردند که از شغل خود راضی‌اند و در ژاپن ۴۲ درصد چنین احساسی داشته‌اند. این سهم برای آمریکا ۷۸ درصد اعلام شد که بطور مشترک با دانمارک آن را در رده پنجم فهرست رضایت کارکنان از شغلشان قرار داد.
منیع: TEAMBUILDING.COM
نویسنده: آنجلا رابینسون، کارشناس ارشد و مدیر برگزاری رویدادهای کسب‌وکار
مترجم: شادی آذری حمیدیان