نشریه «واشنگتناگزماینر» که از رسانههای نزدیک به طیف جناح نومحافظهکار در آمریکا است در این تحلیل به توضیح درباره «سه راهبرد در قبال ایران که حتماً اثرمعکوس خواهند داشت» پرداخته است.
این نشریه ضد ایرانی نوشته است: «اگر ایالات متحده واقعاً اهمیتی برای مهار تهدید فزاینده جمهوری اسلامی قائل است... وقت آن است که بر سر اینکه چه کارهایی نباید انجام داد به اجماع برسیم.»
در این تحلیل آمده است: «اول از همه، وقت آن است که به هر گونه حمایت از مجاهدین خلق (منافقین) که با نام اختصاری MEK شناخته میشود پایان بدهیم. این گروه، در بهترین حالت یک فرقه وحشتآور و در بدترین حالت یک گروه تروریستی هستند. چیزی که اصلا نیستند محبوب یا دموکراتیک است.»
اگزماینر خاطرنشان کرده ایرانیهای داخل این کشور ممکن است بر سر خیلی مسائل با هم اختلاف نظر داشته باشند اما از MEK به دلیل سوابق تروریستیاش و همچنین حمایت از صدام در جنگ با ایران نفرت دارند.
در ادامه این تحلیل آمده است: «مسائلی که این گروه گاهی به عنوان اطلاعات بیرون میدهد شاخص اثرگذاری یا نفوذش در درون سیستم ایران نیست. اولاً اطلاعات آنها اغلب نادرست است، دوم حتی اگر درست هم باشند، نشاندهنده نحوه استفاده اسرائیلیها، سعودیها یا حتی سیا از این گروه برای دادن اطلاعات به خورد عموم و در عین حال پنهان کردن رد جمعآوریکنندگان آن اطلاعات است.»
قویتر شدن حکومت ایران
دومین سیاستی که نگارنده خواستار کنار گذاشتن آن شده تلاش برای ایجاد تفرقه در ایران بر مبنای مسائل قومیتی است: «مورد دوم، ایجاد هر گونه تفرقه در ایران بر مبنای مسائل قومیتی را فراموش کنید. ایران یک کشور دارای تنوع قومیتی و متشکل از فارس، آذری، کرد، عرب، بلوچ، لر و سایر اقوام است. اما معنای آن این نیست که ایران یک کشور مصنوعی است که در آستانه از هم پاشیدن است.»
واشنگتناگزماینر تصریح کرده که چنین تلاشهایی در نهایت به قویتر شدن حکومت ایران منجر شدهاند.
نگارنده خاطرنشان کرده تلاشهای انجامشده از سوی شوروی برای تجزیه قومی ایران بعد از جنگ جهانی دوم و همچنین تلاش عراق در این خصوص در سال ۱۹۷۹ به شکست منجر شدهاند.
در پایان این مطلب از آنچه به عنوان «دیپلماسی بیپایان با ایران» نام برده شده به عنوان یکی دیگر از راهبردهایی نام برده شده که به شکست منجر خواهد شد.
واشنگتنتایمز نوشته است: «نه هیچ فرمول جادویی و نه هیچ راه میانبر برای حل مناقشات با ایران وجود ندارند. انجام این کار نیازمند همبستگی فراحزبی، تهدید باورپذیر نظامی و فشار حداکثری خواهد بود. اما اول از همه لازم است راهبردهایی که بیشتر لطمه میزنند تا سود برسانند کنار گذاشته شوند.»
منبع: فارس