سفیر اسبق ایران در ترکیه با بیان اینکه در زمان احمدینژاد ثروت بزرگی به میزان ۸۰۰ میلیارد دلار به کشور رسید ولی تحولی در زیرساخت و ظرفیت ایجاد نشد، گفت: روسیه سه خط تا ترکیه دارد که میتواند ظرفیت آن را اضافه کند، ترکها هم نزدیکی زیادی به اروپا دارند. بنابراین اجرای پروژههایی در حد چند صد کیلومتر کار دشواری نیست، در نتیجه این پروژه سریع قابل اجرا است.
ترکیه و روسیه ایران را دور میزنند؟
فیروز دولتآبادی، در ارزیابی پیشنهاد پوتین در زمینه هاب گازی شدن ترکیه و تاثیر آن بر برنامههای صادراتی ایران اظهارکرد: پیشنهاد روسیه با سرعت زیادی قابل اجرا است و ترکها نیز از آن استقبال زیادی خواهند کرد. روسیه صادرات گاز را متوقف کرده اما به درآمد آن نیاز مبرمی دارد و نمیتواند سیستم را بسته نگه دارد، روسیه سه خط تا ترکیه دارد که میتواند ظرفیت آن را اضافه کند، ترکها هم نزدیکی زیادی به اروپا دارند. بنابراین اجرای پروژههایی در حد چند صد کیلومتر کار دشواری نیست، در نتیجه این پروژه سریع قابل اجرا است.
برنامه گازی ترکیه و روسیه چه تاثیری بر ایران دارد؟
وی با بیان اینکه برنامه گازی روسیه و ترکیه فعلا تاثیر خاصی روی بازار انرژی ما ندارد، افزود: ما همین میزان گازی را هم که صادر میکنیم به سختی و با حذف بخشی از نیازهای داخلی انجام میدهیم، بنابراین اکنون پروژه یاد شده تاثیر خاصی روی صادرات گاز ما ندارد. دوم اینکه ما پلن جامعی برای صادرات گاز نداریم، چند پروژه گازی داریم اما چون توانایی اجرایی کردن را در کشور فراموش کردهایم، سرانجامی نداشته است. در نتیجه اگر هم اقدامی برای این کار شروع کنیم حداقل یک برنامه ۵ ساله برای افزایش ظرفیت تولید گازمان نیاز داریم، ما باید ابتدا مصرف را که به طور روزافزون در حال افزایش است کنترل کنیم به گونهای که رشد مصرف متوقف شود تا افزایش تولید، قابلیت صادرات داشته باشد. این را در کنار هزینه و دوره ساخت خطوط انتقال قرار دهیم حتی اگر همزمان هم انجام شود ما در حداقل زمان ممکن ۵ سال زمان نیاز داریم.
تعلل ایران در توسعه زیرساختها
وی با اشاره به تعلل ایران در توسعه زیرساختها بیان کرد: مثلا سال گذشته ما برای انتقال ۱۰ میلیون تن زغالسنگ از روسیه به چین قرارداد منعقد کردیم اکنون ۸ ماه از قرارداد گذشته فقط یک واگن رسیده است، چون ظرفیت زیرساختی رشد پیدا نکرده و ظرف ۱۶ سال اخیر توجه سیستم دولتی از زیرساختها و افزایش توان و ظرفیت خارج شده است، متاسفانه از زمان دولت احمدینژاد فعالیت اصلی دولت به سمت تامین نیازهای اولیه مصرفی مردم رفته است که لطمات زیادی وارد کرده و ظرفیت ما را به تحلیل برده است، اکنون سرعت حملونقل ریلی برای بار ۳.۶ کیلومتر در ساعت است و ما این ظرفیت را برای مسافر تخصیص میدهیم و فضا برای حمل بار کاهش پیدا میکند همین مسئله در تولید انرژی نیز حاکم است. پتروشیمیها هنوز در سطح اولیه باقی ماندهاند، با اینکه در زمان احمدینژاد ثروت بزرگی به میزان ۸۰۰ میلیارد دلار به کشور رسید ولی تحولی در زیرساخت و ظرفیت ایجاد نشد.
روسها از ظرفیت ایران غافل نمیشوند
سفیر اسبق ایران در ترکیه تاکید کرد: در هر حال ما هر قدر ظرفیت انرژی داشته باشیم روسها از آن غفلت نمیکنند و برای همکاری آمادهاند و این در استراتژی روسیه است، هرچند در این پروژه موقعیت ترکیه بهبود پیدا میکند اما هیچ کشوری جایگزین ایران نمیشود، روسها هم نمیتوانند دنبال تضعیف ما باشند چون در این صورت بحران خودشان تشدید میشود. مثلا شاهدیم که اوپک گازی هم راهاندازی شد اما با وجودی که ایران محور ایده بود به دلیل مسائلی که اتفاق افتاد، دستاوردی نداشت و نتوانستیم به یک برنامهای برای راهبرد اوپک گازی برسیم چون ما برای اقدامات استراتژیک و مهم، ساختار و ساز و کار مناسب نداریم.
منبع: ایلنا