ایسنا: در سمینار تخصصی ایران در برابر تغییرات اقلیمی ایران به روند فزاینده تولید گازهای گلخانه‌ای در کشور، بروز و شیوع بیماری‌های نو پدید و کاهش تاب‌آوری نظام سلامت به عنوان اثرات مخرب تغییرات اقلیمی اشاره شد.
دکتر انوشیروان محسنی بندپی، رئیس کمیته مرکز تحقیقات کیفیت هوا و تغییر اقلیم دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه بزرگ‌ترین چالش قرن اخیر تغییرات اقلیمی است، گفت: افزایش گرمای زمین و گازهای گلخانه‌ای، وقوع سیل و خشکسالی، کاهش شدید کیفیت هوا، اثرات سوء بر سلامت روان انسان‌ها از مهم‌ترین تهدیدها و پیامدهای تغییرات آب و هوا هستند همچنین از منظر سازمان جهانی بهداشت موجب بروز و شیوع بیماری‌های نوپدید می‌شود.
وی با اشاره به اینکه تا قبل از ۲۰۱۰ تغییرات اقلیمی طبیعی بوده است، تصریح کرد: بعد از سال ۲۰۱۰ تغییرات مصنوعی ناشی از دخل و تصرف انسان در محیط‌زیست موجب بروز و افزایش تغییرات اقلیمی شده است که خود به‌تدریج باعث افزایش گازهای گلخانه‌ای و به‌تدریج افزایش گرمایش زمین شده است.
محسنی بندپی با استناد به سازمان جهانی بهداشت که تغییرات اقلیم را سلامت دانسته است، تصریح کرد: حتی ویروس کرونا و شیوع گسترده آن نیز ارتباط مستقیمی با تغییرات اقلیم دارد.
وی خاطرنشان کرد: از همه سازمان‌های جهانی مستقر در کشور و از همه دستگاه‌های اجرایی، اساتید، دانشجویان و پژوهشگران و مردم خواهشمندیم تا در راستای پیشگیری، کاهش و مقابله با پیامدهای تغییرات اقلیمی همکاری لازم را داشته باشند چراکه بدون همکاری یکدیگر نمی‌توان قدم‌های اساسی برای کاهش گاز گلخانه‌ای برداشت و شاهد کاهش گرمای زمین باشیم.
اثرات مخرب تغییرات اقلیمی بر بهداشت عمومی و منابع تغذیه
در ادامه این نشست خانم میکی کو سینگا، نماینده سازمان جهانی بهداشت در ایران به اثرات تغییرات اقلیمی بر بهداشت عمومی در ایران پرداخت و گفت: تغییرات اقلیمی اثرات و پیامدهای مخربی بر زندگی و سلامت انسان‌ها می‌گذارد مانند بروز بیماری‌های قلبی، تنفسی، بیماری‌های منتقله از آب و غذا، بیماری مسری و غیر مسری و سلامت روان از مهم‌ترین عواقب این تغییرات هستند.
وی افزود: با وجود مطالعات گسترده در زمینه این پیامدهای فوق در ایران، اما همچنان خلاءهایی احساس می‌شود. مانند خلا در سیستم سلامت و سلامت روان که با توجه به اهمیت آنها باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
نماینده سازمان جهانی بهداشت در ایران از پژوهشگران این حوزه خواست تا گزارش‌هایIPCC (main expected health impacts of climate change) را مطالعه کنند و طبق گزارش‌های این سازمان یادآور شد: یکی از مهم‌ترین تاثیرات تغییر اقلیم برمنابع غذایی و وضعیت تغذیه است.
میکی کو سینگا با بیان اینکه بعد از بحران کووید ۱۹ لازم است تا همکاری‌های بین‌المللی بین سازمان‌ها ارتقا یابد، به شش حوزه‌ای که بعد از بحران کرونا باید مورد توجه قرار گیرد پرداخت و گفت: حفظ محیط زیست، ارائه خدمات ایمن، استفاده از منابع انرژی پاک، ارتقای سیستم سلامت، ساختن شهرهای قابل زندگی و ایمن و متوقف کردن یارانه‌های آلودگی (subsidizing) از موارد حائز اهمیت هستند.
وی با اشاره به اینکه برخی از کارها شاید ساده به نظر آیند، تصریح کرد: همین اقدامات ساده با اثر همپوشانی سایر اقدامات موجب کاهش آسیب‌پذیری، ارتقای آمادگی خود برای مقابله با تغییرات اقلیمی، کاهش آسیب‌پذیری و افزایش ظرفیت می‌شود.