فردای اقتصاد: شاخص ملی محیط کسب و کار از ۶.۰۷ در بهار به ۵.۸۸ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) در فصل تابستان رسیده است. ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که رشته فعالیت‌های «آموزش»، «مالی و بیمه» و «املاک و مستغلات» بهترین وضعیت محیط کسب‌وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی در کشور ثبت کرده‌اند. در عین حال، در تابستان امسال بنگاه‌های کوچک و با سابقه کمتر از دو سال وضعیت مساعدتری برای کسب‌وکار داشته‌اند.
بر اساس گزارش مرکز آمار و اطلاعات اقتصادی اتاق بازرگانی ایران، نتایج پایش ملی محیط کسب‌وکار ایران در تابستان ۱۴۰۱ نشان می‌دهد که با بهبود نسبی شاخص ملی محیط کسب‌وکار در فصل تابستان، این شاخص به محدوده پایانی سال گذشته (زمستان ۱۴۰۰ با میانگین ۵.۸۳) برگشته است.
طبق این گزارش، در تابستان ۱۴۰۱ نیز محیط کسب‌وکار در محاصره مؤلفه‌های تکراری بوده و فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به ترتیب سه مؤلفه «غیرقابل پیش‌بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات»، «بی‌ثباتی سیاست‌ها، قوانین و مقررات و رویه‌های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار» و «دشواری تأمین مالی از بانک‌ها» را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی کرده‌اند.
بر اساس یافته‌های این طرح در تابستان ۱۴۰۱، استان‌های کرمان، اردبیل و بوشهر به ترتیب دارای نامساعدترین وضعیت محیط کسب‌وکار و استان‌های مرکزی، قزوین و فارس به ترتیب دارای مساعدترین وضعیت محیط کسب‌وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.
بر اساس یافته‌های طرح، میانگین ظرفیت فعالیت (واقعی) بنگاه‌های اقتصادی شرکت‌کننده در فصل تابستان ۱۴۰۱ معادل ۴۱.۱۵درصد بوده که نسبت به همین میزان در بهار ۱۴۰۱ (۳۹.۵۱درصد) با افزایش ۱.۶۴واحدی مواجه شده است.
بر اساس نتایج این پایش در تابستان ۱۴۰۱، وضعیت محیط کسب‌وکار در بخش کشاورزی (۵.۸۱) در مقایسه با بخش‌های خدمات (۵.۷۸) و صنعت (۵.۷۶) نامناسب‌تر ارزیابی شده است. در بخش‌های صنعت، خدمات و کشاورزی غیرقابل پیش‌بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات، نامساعدترین و در هر سه بخش صنعت، خدمات و کشاورزی محدودیت دسترسی به آب مساعدترین مولفه در ۲۸مولفه پیمایشی پرسش شده از فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در طرح ارزیابی شده‌اند.
در بین رشته فعالیت‌های اقتصادی، رشته فعالیت‌های «آب‌رسانی، مدیریت پسماند، فاضلاب و فعالیت‌های تصفیه»، «هنر، سرگرمی و تفریح» و «ساختمان» دارای بدترین وضعیت محیط کسب‌وکار بوده‌اند و در مقابل رشته فعالیت‌های «آموزش»، «مالی و بیمه» و «املاک و مستغلات» بهترین وضعیت محیط کسب‌وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی در کشور داشته‌اند.
ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که عدد شاخص محیط کسب‌وکار در بنگاه‌های ۶ تا ۱۰کارکن، ۵.۵۷ محاسبه شده است که نشان‌دهنده وضعیت کسب‌وکار بهتر در این بنگاه‌ها نسبت به سایر بنگاه‌های اقتصادی است و عدد شاخص محیط کسب‌وکار در بنگاه‌ها با تعداد بیشتر از ۲۰۰کارکن، ۵.۹۴ محاسبه شده است که این بنگاه‌ها دارای وضعیت بدتری در محیط کسب‌وکار نسبت به سایر بنگاه‌ها ارزیابی شده‌اند. همچنین در بنگاه‌هایی که فعالیت اقتصادی آنها ۱۱ تا ۱۵سال است، نامساعدترین محیط کسب‌وکار نسبت به سایر بنگاه‌ها با میانگین ۵.۸۵ اعلام شده و بنگاه‌های اقتصادی کمتر از ۲سال سابقه فعالیت اقتصادی هم دارای مساعدترین وضعیت (۵.۶۷) محیط کسب‌وکار هستند.
بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب‌وکار ایران در تابستان ۱۴۰۱، عدد ۶.۱۲ (عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بهتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (بهار ۱۴۰۱ با میانگین ۶.۲۱) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادی (شامل محیط اقتصاد کلان، محیط مالی، محیط جغرافیایی، ساختار تولید) ۶.۳۵ است که در ارزیابی فصل گذشته عدد ۶.۵۲ حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادی (شامل محیط سیاسی، محیط آموزشی و علمی، محیط فرهنگی، محیط فناوری و نوآوری، محیط حقوقی و ساختار دولت) عدد ۵.۹۳ است که در فصل گذشته عدد ۵.۹۵ ارزیابی شده بود.
بر این اساس، محیط علمی-آموزشی با عدد ۵.۲۰ و محیط مالی با عدد ۸.۰۶ به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند. لازم به ذکر است که شاخص شین به دلیل در نظر گرفتن وزن عوامل مختلف در محاسبه، از دقت بیشتری نسبت به شاخص کل کشور برخوردار است.