فردای اقتصاد: کارنگی که بنیان‌گذار شرکت فولاد کارنگی بود، به کارآفرینی تبدیل شد که بیشتر جهانیان او را به واسطه نیکوکاری‌ها و اقدامات خیرخواهانه‌اش می‌شناشند.
کارنگی بیشتر ثروت خود را صرف تأسیس موسسات عام‌المنفعه مانند کتابخانهها و مدارس و دانشگاه‌ها همانند دانشگاه کارنگی ملون کرد. وی در مدت عمر خود ۳۰۰۰ کتابخانه عمومی (همانند کتابخانه مرکزی سیاتل) تأسیس کرد، این کتابخانهها در شهرهای مختلف آمریکا، کانادا، انگلستان، نیوزیلند، اسکاتلند و در فیجی با صرف بیش از ۶۰ میلیون دلار ساخته شدند و در اختیار عموم مردم قرار گرفتند. او همین‌طور نزدیک به ۳۵۰ میلیون دلار صرف ساخت اماکنی همچون تالار کارنگی و حمایت از برنامه‌های فرهنگی نمود. او تلاش‌های زیادی برای گسترش صلح در جهان نمود. تأسیس دادگاه بین‌المللی لاهه در هلند یکی از فعالیتهای او در زمینه صلح جهانی است. با توجه به علاقه وافری که او به شهر زادگاه در اسکاتلند داشت مبلغ هنگفتی از ثروتش را صرف ساخت ورزشگاه‌ها وسایر مکانهای فرهنگی وهنری در آنجا کرد. همچنین بسیاری از شعرا، نویسندگان، ادبا و محققان برای انجام کارهای فرهنگی و هنری خود از کمکهای او بهره‌مند می‌شدند. او معتقد بود هر فرد ثروتمندی که با نشان دادن شایستگی‌هایش ثروتش را از جامعه بدست می‌آورد بایستی بخش مازاد بر نیازش را به جامعه برگرداند تا به این روش بتوان صاحب جامعه‌ای بهتر شد. به گفته او:
«مردی که ثروتمند بمیرد، بی‌آبرو مرده است. اندوخته‌های مالی‌تان را هرگز به بازماندگانتان نسپارید، چون نخواهند توانست بر روی پای خویش بایستند. به هیات و بنیاد نیز وامگذارید، چون عاقبت بر خلاف خواسته‌هایتان عمل خواهند کرد. ثروتتان را خود وقف کنید، نه بعنوان بخشش و صدقه، بلکه بعنوان هدیه به موسسات عمومی که در خدمت بشریت می‌کوشند. »
او قلم توانایی هم داشت و به‌غیر از کتاب معروف زندگی‌نامه خود، کتاب تأثیرگذاری به‌نام «انجیل ثروت» نوشته است. او در این اثر، که الهام‌بخش بسیاری از کارآفرینان و سرمایه‌داران پس از او بوده است، شرح می‌دهد چطور افراد ثروتمند از نظر اخلاقی موظف‌اند بخشی از ثروت خود را به جامعه بازگردانند. او که در خلق فرآیندهای جدید تولیدات صنعتی پیشرو بود، در ۱۱ آگوست ۱۹۱۹ در سن ۸۳ سالگی دیده از جهان فروبست و یادگارهای زیادی برای عموم مردم از هخود برجای گذاشت.
گردآوری: شادی آذری حمیدیان