فردای اقتصاد: ارتش اوکراین ۸۰ هزار روس را کشته یا زخمی کرده و نیروی هوایی این کشور همچنان در حال پرواز است. اوکراین فراتر از انتظارات عمل کرده و دارد در جنگ پیروز می‌شود. اما زمستان در راه است و روسیه در حال بسیج نیروهاست. سه سناریو برای این جنگ در سال پیش رو می‌توان انتظار داشت.
سناریوی اول: آتش‌بس به نفع روسیه
در سناریوی اول، روسیه پیروزی را از آرواره شکست می‌رباید. ارتش روسیه در طول ماه‌های زمستان خطوط مقدم را تثبیت و گردان‌های جدیدی با نیروهای تازه بسیج می‌کند. در سوی دیگر، جمهوری‌خواهان که پیروز مجلس نمایندگان در آمریکا شده‌اند بسته‌های تسلیحاتی جدید برای اوکراین را رد می‌کنند. صنعت دفاعی روسیه از نیمه‌رساناها و تجهیزات تخصصی محروم است، اما زره‌های اولیه و توپخانه کافی برای تجهیز نیروهای جدید دارد.
تا بهار، واحدهای جدید روسیه به حمله می‌روند و نیروهای اوکراینی را که پس از ماه‌ها اقدام تهاجمی خسته شده‌اند، عقب می‌راند. پهپادهای روسیه به زیرساخت‌های انرژی و آب اوکراین ضربه می‌زنند. با فرا رسیدن تابستان، اوکراین عقب‌نشینی کرده است. روسیه کریو ریه، یک شهر صنعتی کلیدی در شمال خرسون، و اسلویانسک و کراماتورسک در دونتسک را تصرف کرده و کشورهای غربی از اوکراین می‌خواهند که پیشنهاد روسیه برای آتش‌بس را بپذیرد. ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، چاره‌ای جز پذیرش ندارد. در ماه‌ها، شاید سال‌های بعد، روسیه با جدیت برای تلاشی دیگر علیه کیف، دوباره مسلح می‌شود.
سناریوی دوم: قمار پوتین روی بازگشت ترامپ
سناریوی دوم محتمل‌تر است: بن بست. روسیه صدها هزار مرد جوان را بسیج می‌کند، اما نمی‌تواند آنها را به جنگجویان موثر تبدیل کند. همه جنگجویان حرفه‌ای روسیه در خط مقدم هستند. افسران باتجربه مرده‌اند یا قبلاً مستقر شده‌اند. روسیه با اعلام عقب‌نشینی از شهر خرسون در ماه نوامبر، حدود ۳۰ هزار سرباز خود را در ساحل غربی رودخانه دنیپر با خیال راحت تخلیه می‌کند. آنها به سمت شرق عقب‌نشینی می‌کنند. این یک پیروزی برای اوکراین است، اما در نهایت روسیه را در موقعیت نظامی قوی‌تری قرار می‌دهد.
پوتین که قادر به پیروزی در میدان نبرد نیست، سعی می‌کند آن را به اندازه کافی طولانی کند تا اقتصاد اوکراین را تضعیف کند، روحیه آنها را از طریق حمله به زیرساخت‌های غیرنظامی تضعیف و شرکایش را خسته کند. پوتین قصد دارد تا اواخر سال ۲۰۲۴ که امیدوار است دونالد ترامپ دوباره کاخ سفید را تصرف کند و به حمایت از اوکراین پایان دهد، صبر کند. اما طولانی شدن جنگ یک قمار پرمخاطره است: افکار روسیه مخالف جنگ است، اقتصاد آن چروکیده می‌شود و آقای پوتین بیش از پیش آسیب‌پذیر به نظر می‌رسد.
سناریوی سوم: خطر جنگ اتمی
سناریوی سوم شاید خطرناک‌ترین سناریو است. اوکراین ابتکار عمل و حرکت خود را حفظ می‌کند و به نیروهای روسی که خرسون را ترک می‌کنند خسارات سنگینی وارد می‌کند و سپس راکت‌های هیمار دوربرد خود را برای اولین بار در محدوده کریمه قرار می‌دهد. خطوط روسیه در لوهانسک فرو می‌ریزند و اوکراین سورودونتسک را بازپس گرفته و سپس به سرعت به سمت شرق حرکت می‌کند. با افزایش تلفات روسی، نیروهای جدید از جنگیدن خودداری می‌کنند. کشورهای غربی سامانه‌های جدید پدافند هوایی را به اوکراین می‌فرستند و تأثیر تاکتیک‌های تروریستی روسیه را بر اساس زرادخانه موشک‌های دقیق این کشور که به‌سرعت رو به کاهش است، کاهش می‌دهند.
در بهار، آقای زلنسکی به ارتش خود دستور می‌دهد که یک جبهه جدید در زاپوریژیا باز کنند. پنج تیپ از خطوط روسیه عبور می‌کنند و پل زمینی آقای پوتین به کریمه را قطع می‌کنند و تا تابستان ماریوپل را محاصره می‌کنند. اوکراین پرتابگرهای موشک هیمار خود را به سمت جنوب می‌برد و بنادر، پایگاه‌ها و انبارها را در کریمه تحت اشغال روسیه هدف قرار می‌دهد. اوکراین تهدید به ورود به شبه جزیره می‌کند. در مقابل، آقای پوتین اولتیماتوم می‌دهد: توقف پیشروی یا مواجهه با سلاح هسته‌ای؟ در این سناریو، پیروزی اوکراین قابل دسترس است، اما خطراتی که به همراه دارد نیز به همان اندازه نگران‌کننده است.