چند هفته است که اعتراضات تداوم یافته.
تحلیل ها از شرایط وضع موجود بیشتر شده و تقریبا در هر محفلی ردی از حوادث اخیر به چشم می آید؛ از اقتصاد تا سیاست و اجتماع.
وزارت علوم نخستین ارزیابی علمی و پژوهشی خود درباره اعتراض‌های سراسری را با عنوان کالبدشناسی ناآرامی‌های شهریور- مهر ۱۴۰۱منتشر کرد و نوشت این اعتراض‌ها بین دو کنش جنبشی و شورشی قرار دارد.
این پژوهش به تحلیلی از اعتراضات در شش محور اصلی پرداخته.
آن‌طور که در این متن پژوهشی آمده است مهمترین پیشران‌های اعتراض‌های کنونی در ایران را نسل دهه هشتاد تشکیل می‌دهد که کنش‌گری این نسل با گسترش ارتباطات الکترونیکی در چارچوب جهانی شدن همزمان شده و امکان سوژگی مستقل از نسل‌های پیشین را برای آنها فراهم کرده استاین پژوهش ناآرامی‌های اخیر را مربوط به ظهور نسلی می داند که اعضای آن به طور کامل نسبت به الگوی حکمرانی موجود بیگانه هستند.این گزارش پژوهشی دومین ویژگی اعتراض‌ها در ایران را جایی میان کنش جنبشی و کنش شورشی تعریف کرده است .این بررسی ویژگی سوم این اعتراض‌ها را متعلق و همسو با جنبش نوین اجتماعی در جهان معرفی کرده است. چهارمین ویژگی اعتراض‌ها در ایران از نظر تهیه‌کنندگان این پژوهش، حرکت رفت و برگشتی آن میان دو گزاره خشم و امید است.به نوشته این پژوهش در این اعتراض‌ها احساسات همچون خشم و امید چسب اتحاد و بسیج کننده نیروهای جنبشی برای کشمکش و کنش اعتراضی رادیکال است . این پژوهش همچنین در توصیف ویژگی پنجم این اعتراض‌ها نوشته که این جریان مبتنی بر نوعی فرصت شناسی/ فرصت‌سازی سیاسی/ راهبردی ناخوداگاه جمعی جنبشی/ شورشی شکل گرفته است
این پژوهش ششمین و آخرین ویژگی این اعتراض‌ها را افقی بودن آن دانسته است که از یکی ز ویژگی‌های جنبش‌های نوین اجتماعی در عصر حاضر است.در چنین جنبشی نیروهای اجتماعی در زیر زمین و با ریشه‌های قوی به هم متصل می‌شوند و به شکل افقی گسترش می‌یابند، یعنی حرکت عمودی ندارند.
از نظر معترضان، فرصت ساختار سیاسی پیش آمده می تواند صدای آن ها را به حاکمیت برساند تا حقوقی برای خود مطالبه کنند، حقوقی که عمدتا مبتنی بر مسائل اجتماعی است.
خروجی این تحقیق در نهایت وضعیتی را تائید می‌کند که مردم به خصوص نسل جوان آن را نمایندگی کرده و به دنبال رساندن صدای خود به مسئولان است.