فردای اقتصاد: دختر ۲۶ ساله کانادایی به نام کتی تای، اولین شرکت خود با نام رانومیکس را در ۱۸ سالگی تأسیس کرد. براساس داده های شرکت "کرانچبیس" که اطلاعات شرکتهای سهامی خاص و عام را منتشر میکند، شرکت رانومیکس در سال ۲۰۱۵ میلادی در سانفرانسیسکو تاسیس شد و در حوزه پیش بینی خطرات سلامتی افراد اساس داده های ژنتیکی آنها فعالیت میکند و اکنون بیش از ۱ میلیون دلار سرمایه جمع آوری کرده است. کتی تای دومین شرکت خود با نام لاک بیو، که یک شرکت خرده فروشی اقلام دارویی است را در سن ۲۳ سالگی تاسیس کرد.
تای می گوید، هنر و خلاقیت وی توانایی دیدن تصویر بزرگ در صنایع مختلف و پیوند دادن آنها به یکدیگر است. او ادامه می دهد: "همیشه دوست داشتم ایده‌ها را گرد هم بیاورم و ارتباطاتی را ببینم که دیگران آنها را نمی‌بینند. به نظر من این بیشتر یک فرآیند هنری و خلاقانه است تا مسئله ای فنی."
این کارآفرین جوان می گوید که در همان اوایل دوران دبیرستان شروع به یادگیری در مورد صنایع خود کرد. او می‌گوید همیشه عاشق علم، به‌ویژه زیست‌شناسی و شیمی بود. از زمانی کودکی، عاشق کارهای عملی بود. اما در برنامه‌های درسی که در مدرسه تدریس می‌شدند به جای یادگیری عملی، بیشتر تمرکز بر روی حفظیات بودند. شروع بلندپروازی های وی از سال اول دبیرستان کلید خورد که همیشه یک متفکر بزرگ بود، در سال اول دبیرستان بود که تای تصمیم گرفت به استادان دانشگاه تورنتو ایمیل بفرستد تا ببیند آیا به او اجازه می‌دهند در آزمایشگاه‌هایشان وقت بگذراند، کمی تحقیق کند، و به آنها در پروژه‌ای اینجا و آنجا کمک کند. کار او در دانشگاه باعث شد تا او در سن ۱۶ سالگی نخستین مقاله خود را در یک مجله معتبر در زمینه ایمونولوژی منتشر کند که به سیستم ایمنی انسان می پرداخت. او می‌گوید: «در تحقیقات، به‌ویژه دانشگاه، شما به سیستمی از کمک‌های تحصیلی وابسته هستید». یعنی اگر می خواست در آن فضا به تحقیق ادامه دهد، محدود می‌شد. اما دریافت بودجه به عنوان یک کارآفرین به او آزادی می‌دهد تا هر نوع تحقیقی را که می‌خواهد انجام دهد.
او در برنامه‌های کارآفرین جوان پذیرفته شد
زمانی که تای شروع به اتصال نقاطی کرد که می‌خواست با آنها در دنیای استارتاپ‌ها تأثیر بگذارد، همچنین شروع به استفاده از برنامه‌هایی کرد که می‌توانند به او کمک کنند تا این مفهوم را به واقعیت تبدیل کند. تای ایده اصلی شرکت رانومیکس را در ذهن داشت: راهی برای حل برخی از مشکلات ژنتیکی. زمانی که او دانشجوی سال اول دانشگاه تورنتو بود، با یکی از بنیانگذاران، شرکت " ۲۳ اند می" به نام لئو وان، که دانشجوی دکترا بود از طریق یک مسابقه استارت‌آپی ملاقات کرد و این دو در نهایت در ایندی‌بایو، یک برنامه استارتاپی که بودجه و راهنمایی برای کارآفرینان در علوم فراهم میکند، پذیرفته شدند.
تای تحصیلاتش را رها کرد و به سانفرانسیسکو رفت تا این فرصت را دنبال کند و برای سه سال اول مدیرعامل رانومیکس شد. همچنین از او دعوت شد تا برای شرکت درخواست کند و متعاقباً وارد بورسیه "تی" شد، که به کارآفرینان جوانی که از کالج رد می‌شوند یا از کالج خارج می‌شوند کمک هزینه ۱۰۰۰۰۰ دلاری را در طول دو سال می‌دهد.
او می‌گوید: «در طول سفر ساخت رانومیکس، چیزهای زیادی در مورد استارت‌آپ‌ها، فروش به داروسازی، نحوه ایجاد یک شرکت سودآور یاد گرفتم. همه اینها در سرمایه گذاری‌های بعدی او به کار گرفته خواهند شد.
راه اندازی یک پلتفرم خرید اینترنتی برای دارو
در ۲۱ سالگی، به تایبه عنوان شریک در سروین ونچرز، یک صندوق سرمایه گذاری خطرپذیر که بر خدمات سازمانی به عنوان یک نرم افزار با فناوری‌هایی مانند سیلزفورس و اسلک متمرکز است، پیشنهاد شد.
پس از یک سال، او وسوسه شد که دوباره ساختن را شروع کند و تصمیم گرفت فرصت‌ها را در فضای سلامت دیجیتال، با ترکیب SaaS و دنیای علمی که با آن آشنا شده بود، کشف کند. تای متوجه شد که هیچ راه ساده‌ای برای ایجاد یک فروشگاه آنلاین برای کسانی که می‌خواهند داروهای مورد تایید سازمان غذا و دارو را به روشی سازگار مثلاً یک پلتفرم خرید اینترنتی شاپیفای برای شرکتهای داروسازی بفروشند، وجود ندارد. او می‌گوید: شاپیفای واقعاً با مشکلی روبرو بود که همه باید وب‌سایت‌های خود، [نرم‌افزار مدیریت ارتباط با مشتری] خود، پردازش پرداخت‌هایشان را از ابتدا ایجاد می‌کردند، و پلتفرمی را ایجاد کردند که در آن لازم نیست فنی باشید» و افزود: ما همین کار را برای صنعت بهداشت و درمان از راه دور و با داروسازی آنلاین انجام می‌دهیم."
تای می گوید: «وقتی برای تأمل وقت ندارید، واقعاً تصویر بزرگ‌تر را نمی‌بینید» توسعه‌هایی که او و تیمش در حال برنامه ریزی هستند اما با تمام موفقیت‌های پیش از آن بدون مانع نبوده است.
او می‌گوید: «فکر می‌کنم در اوایل حرفه‌ام، قطعاً به سختی پول بنزین زدنم را داشتم و در آن ساعات سخت کار کردم، مثلاً ۱۰۰ ساعت در هفته. اما، "من متوجه شدم که این وضعیت ناپایدار بود، زیرا وقتی زمانی برای تأمل ندارید، واقعاً تصویر بزرگ‌تری را نمی‌بینید." اینجاست که آن ذهنیت هنرمند او وارد عمل شده است. تای می گوید: «در ست مثل این است که هنرمندان چگونه یک موسیقی را می‌سازند، الهامات آن ها در یک ساعت تصادفی از روز می‌آید. او می‌گوید ممکن است ساعت ۲ بامداد شب باشد، ممکن است زمانی باشد که شما دوش می‌گیرید. اما شما باید برای آن ساعت‌هایی که ایده‌ها می‌توانند آزادانه جریان پیدا کنند، وقت بگذارید.» این روزها، اگر نیاز باشد او روزهای طولانی را در هفته کار می کند اما در غیر این صورت، تای مطمئن می‌شود که حداقل هفته‌ها ۴۰ ساعت کار میکند تا به آن زمان تعطیل خود برسد.
او می‌گوید: «مسئله این است که وقتی مجبورم واقعاً سخت کار کنم، گویی در دوی سرعت شرکت کرده‌ام اما پس از آن باید بتوانم در مورد همه چیزهایی که یاد گرفتم فکر کنم.»
منبع: سی‌ان‌بی‌سی
نویسنده: گیلی مالینسکی
مترجم: شادی آذری حمیدیان