فردای اقتصاد: برند بورگوارد در نیمه دوم سال ۲۰۱۵ پس از بیش از نیم قرن خاموشی به صحنه خودرو بازگشت. با این حال، احیای آن، جانشین مستقیم این شرکت قدیمی آلمانی نبود. خودروساز چینی Beiqi Foton Motor، یکی از زیرمجموعه‌های گروه  BAIC، در سال ۲۰۱۴ حقوق نام و نشان و لوگوی این خودرو را خریداری کرد تا یک خودروساز جدید ایجاد کند. برنامه‌هایی برای کارخانه‌ای در برمن وجود داشت، اما هرگز محقق نشد.

بورگوارد کراس اوورهای بنزینی BX۳، BX۵، BX۶ و BX۷ را در چین فروخت، جایی که نسخه الکتریکی BX۷ نیز عرضه شد. فروش در سال ۲۰۱۹ به اوج خود رسید، زمانی که حدود ۵۵۰۰۰ دستگاه تحویل داده شد قبل از اینکه سال گذشته به ۳۶۰۰ دستگاه رسید. این خودروساز از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ بالغ بر ۵۶۴ میلیون دلار ضرر داشته است و تنها در سال گذشته بیش از این ضرر کرده است. در نتیجه، این شرکت ورشکست شده و اکنون در تلاش است تا مجوز دادگاه برای فروش دارایی‌های باقی مانده خود را دریافت کند.

Borgward Group AG از نظر فنی در اشتوتگارت، آلمان مستقر بود، اما تمام تولید در چین انجام شد. تلاش‌هایی برای افزایش حضور این برند در خارج از چین مانند اروپا و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس صورت گرفت، اما هرگز مطرح نشد. همه گیری ویروس کرونا برای چنین خودروساز شکننده و تازه متولد شده‌ای که قادر به بهبودی نبود ضربه بزرگی بود.

لازم به ذکر است که در سال ۲۰۱۹، شرکت مادر  Beiqi Foton Motor شصت و هفت درصد از سهام Borgward را به Ucar، یک شرکت چینی سواری و اجاره خودرو فروخت. فروش برای مدت کوتاهی افزایش یافت، اما به اندازه‌ای نبود که بتواند این سازنده مشکل‌دار کراس‌اوور را در زمانی که کووید شروع به ویران کردن صنعت خودرو کرد، سرپا نگه دارد.

زمانی که بورگوارد از مرگ بازگردانده شد، قصد داشت تا سال ۲۰۲۰ سالانه ۸۰۰ هزار دستگاه بفروشد، اما بدیهی است که این اتفاق نیفتاد. لوکزامبورگ تنها حضور خود را در اروپا نشان داد، که چندان برای یک تجارت قابل دوام در چنین صنعت رقابتی با انبوهی از نام‌های معتبر در مقابل یک شرکت نسبتا ناشناخته مناسب نبود.

منبع: موتور وان

نویسنده: آدریان پادینو

مترجم: شادی آذری حمیدیان