در داخل چین، فیلمها، عکسها و حسابهای کاربری که تصاویر تظاهرات را منتشر میکردند به سرعت فیلتر و حذف می شوند. با این وجود، شرکت کنندگان در تظاهرات، شاهدان عینی این اتفاقات و شهروندان چینی که میخواستند از دیوار آتشین که نام سد بزرگ فیلتر و سانسور اینترنتی حکومت چین است، عبور کنند به یک صفحه توئیتری سرک میکشیدند. شاهدان تصاویر را برای «معلم لی» میفرستادند حسابی که به منبع اطلاعاتی حیاتی برای مردم چین و فراتر از آن تبدیل شد. البته توئیتر مانند بسیاری دیگر از پلتفرمهای رسانههای اجتماعی و سایتهای خبری در چین فیلتر است، اما این شبکه جتماعی از طریق فیلترشکن قابل دسترس است و چینیها بزرگ ترین مصرف کنندگان وی پی ان در جهان هستند.
پشت آن حساب کاربری با عکس گربه که تبدیل به منبع خبری چینیهایی شد که اعتراض ها را دنبال می کردند، «لی» یک نقاش ۳۰ ساله عینکی قرار دارد که بخش اعظم ساعات بیداری خود را روی صندلی و رو به یک مانیتور منحنی و یک صفحه کلید با رنگ پاستلی هزاران مایل دورتر از محل وقوع تظاهرات در یک اتاق نشیمن در ایتالیا نشسته است.
لی یک هفته بعد از شروع اعتراضات به سی ان ان گفته که مدت زمان زیادی است که نور آفتاب را ندیده. او برای روزهای متوالی در میان سیل بیپایان پیامهای خصوصی در اینباکس توئیتر خود که از سوی مردم در سراسر چین ارسال شده بود و با به روز رسانی و به اشتراک گذاری تصاویر تظاهرات روز را به شب میرساند.
او هنوز هم پیامها و تصاویر را پست میکند و از فرستندگان در برابر نظارت مقامهای چینی محافظت میکند. طبیعتا ماموران امنیتی به سرعت سراغ والدین لی میروند و پدرش در تماسی که با او میگیرد می گوید: «تو هنرمند هستی نباید به سیاست دست بزنی. این جمله برای گروه بزرگی از مردم چین آشناست.»
از زمان سرکوب وحشیانه اعتراضات دموکراسی خواهانه میدان تیانآنمن در سال ۱۹۸۹ میلادی جمله «به سیاست دست نزنید» به یک شعار اساسی برای نسلی از چینیها تبدیل شد. از آنجایی که تمام تمرکز کشور معطوف به رشد اقتصادی شده بود یک قرارداد نانوشته میان مردم و حکومت منعقد شد، این که مردم چین آزادیهای سیاسی و اجتماعیشان را در ازای برخورداری از آسایش مادی، ثبات و آزادی در زندگی خصوصی رها کنند.
اما در حال حاضر به نظر میرسد این توافق نانوشته به طور فزایندهای متزلزل شده است. سیاست کووید صفر دولت شی باعث تعطیلی کسب و کارها شده، رشد اقتصادی را با مشکل مواجه کرده و بیکاری را به سطوح بیسابقهای رسانده است.
برنامههای اقتدارگرایانه او سانسور را گسترش داده، کنترل ایدئولوژیک را تشدید کرده و آزادیهای شخصی را هم تا حدی تحت فشار قرار داده که نظیر آن در دهههای گذشته دیده نشده بود. همه اینها کاری کرده که جوانان زیادی از نسل جدید چین شعار به سیاست دست نزن را به چالش بکشند از جمله لی، گربهای که حکومت چین را کلافه کرده است.