با بیان اینکه «بحران صندوق های بازنشستگی یکی از موضوعاتی است که ایران اسلامی با آن درگیر است»، اظهار کرد: کارشناسان و سیاستمداران همه برای این موضوع بحران آفرین بخش اقتصادی کشور ابراز نگرانی کرده‌اند و از آن به عنوان یک ابرچالش در اقتصاد ایران نام می برند.
وی افزود: وابستگی روزافزون و نگران کننده صندوق های بازنشستگی به منابع دولتی و بودجه عمومی از جمله مهمترین نشانه های ورشکستگی آنها به شمار می آید و در سال های گذشته هیچ راه حل مهمی برای رهایی از این معضل پیدا نشده است. ما ۱۸ صندوق بازنشستگی داریم و از این ۱۸ صندوق فقط ۲ صندوق قانون دارد و مابقی براساس آیین نامه و دستورالعمل داخلی اداره می شوند. اگر این صندوق ها با دستورالعمل های داخلی اداره شود این اتفاق می افتد که سرمایه همه بازنشستگان و شاغلانی که ۳۰ سال کار کرده و این اموال را به صندوق بازنشستگی ارائه کرده اند، نابود می‌شود.
نماینده میاندوآب در مجلس شورای اسلامی با انتقاد از زیان ده بودن اکثر صندوق های بازنشستگی اظهار کرد: از مجموع ۱۸۷ شرکت بازنشستگی، ۴۳ شرکت سودآور است. بعضی از شرکت های زیان ده از شرکت های سودده پول می گیرند تا تعادل برقرار شود. کجای دنیا این عدالت است؟ نمایندگان؛ شما این عدالت را چطور می نویسید؟
عیسی زاده با انتقاد از وابستگی بسیاری از صندوق های بازنشستگی به دولت عنوان کرد: برخی صندوق های بازنشستگی مانند کشوری به دولت و به بودجه وابسته هستند، اگر روزی پول اینها پرداخت نشود، قادر به ادامه حیات نیستند. وضعیت نقدینگی صندوق ها در دنیا بدین شکل است که نقدینگی را یک فرصت بین المللی می دانند و صادرات و واردات انجام می شود، اما در ایران قانونی داریم که بازنشستگان نمی توانند صادرات و واردات انجام دهند و موانع متعددی در این زمینه وجود دارد.
تبادل نظر