ایسنا و به نقل از اسپیس: پس زمینه قرمز رنگ این تصویر نشان دهنده‌ی غبار بین ستاره‌ای یک کهکشان کوتوله نزدیک است. با استفاده از تصاویر تلسکوپ فضایی هابل می‌توان شادی سال نو را با علم ترکیب کرد.
در تصویر جدیدی از این رصدخانه ۳۲ ساله که در روز اول دسامبر منتشر شده می‌توان رنگ‌های اصلی فصل تعطیلات را مشاهده کرد. در این تصویر ستاره‌های درخشان آبی و سفید در مقابل نوارهای غبارآلودی به رنگ قرمز می‌درخشند.
این ستاره‌ها خارج از کهکشان راه شیری، در قسمتی از آسمان در کهکشانی به نام ابر ماژلانی بزرگ(LMC) قرار دارند. این کهکشان شبیه به یک لکه گرد در آسمان جنوبی است. که تقریباً ۱۵۰ هزار سال نوری از زمین فاصله دارد. اما با وجود این فاصله، هابل قادر است جزییات خارق‌العاده‌ای از آن را ثبت کند.
برای مثال ستاره‌های درخشانی که هابل می‌تواند در آنجا ببیند را در نظر بگیرید. آنها به منطقه خاصی در ابر ماژلانی بزرگ تعلق دارند که «BSDL ۲۷۵۷» نامیده می‌شود. این یک خوشه کهکشانی باز است که در آن گروهی از ستاره‌ها به واسطه گرانش در کنار هم قرار گرفته‌اند. ستاره‌شناسان به مطالعه‌ی خوشه‌های ستاره‌ای علاقه‌مند هستند زیرا آنها اطلاعاتی در مورد چگونگی پیدایش ستاره‌ها به عنوان ابتدایی‌ترین واحدهای کیهان در خود جای داده‌اند. خوشه‌های باز به طور ویژه‌ای قابل توجه هستند زیرا صدها ستاره در یک خوشه احتمالاً منشأ مشابهی دارند. به عبارت دیگر، آنها از ابر مولکولی مشابهی تکامل یافته‌اند. پس زمینه قرمز رنگ این تصویر نشان دهنده‌ی غبار بین ستاره‌ای یک کهکشان کوتوله نزدیک است.
با استفاده از تصاویر تلسکوپ فضایی هابل می‌توان شادی سال نو را با علم ترکیب کرد. در تصویر جدیدی از این رصدخانه ۳۲ ساله که در روز اول دسامبر منتشر شده می‌توان رنگ‌های اصلی فصل تعطیلات را مشاهده کرد. در این تصویر ستاره‌های درخشان آبی و سفید در مقابل نوارهای غبارآلودی به رنگ قرمز می‌درخشند.
این ستاره‌ها خارج از کهکشان راه شیری، در قسمتی از آسمان در کهکشانی به نام ابر ماژلانی بزرگ(LMC) قرار دارند. این کهکشان شبیه به یک لکه گرد در آسمان جنوبی است. که تقریباً ۱۵۰ هزار سال نوری از زمین فاصله دارد. اما با وجود این فاصله، هابل قادر است جزییات خارق‌العاده‌ای از آن را ثبت کند.
برای مثال ستاره‌های درخشانی که هابل می‌تواند در آنجا ببیند را در نظر بگیرید. آنها به منطقه خاصی در ابر ماژلانی بزرگ تعلق دارند که «BSDL ۲۷۵۷» نامیده می‌شود. این یک خوشه کهکشانی باز است که در آن گروهی از ستاره‌ها به واسطه گرانش در کنار هم قرار گرفته‌اند. ستاره‌شناسان به مطالعه‌ی خوشه‌های ستاره‌ای علاقه‌مند هستند زیرا آنها اطلاعاتی در مورد چگونگی پیدایش ستاره‌ها به عنوان ابتدایی‌ترین واحدهای کیهان در خود جای داده‌اند. خوشه‌های باز به طور ویژه‌ای قابل توجه هستند زیرا صدها ستاره در یک خوشه احتمالاً منشأ مشابهی دارند. به عبارت دیگر، آنها از ابر مولکولی مشابهی تکامل یافته‌اند.
تبادل نظر