در شرایط عادی اقتصادی تفاوت «خرید» و «سرمایه‌گذاری» چیست و اگر به این تفاوت توجه نکنیم چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ وقتی مشغول محاسبه دارایی‌هایمان هستیم حواسمان به کاهش ارزش دارایی‌ها به دلیل استهلاک هست؟
همان‌طور که در قسمت دیگری گفتیم، می‌توانید ارزش خالص دارایی‌های خود را با کم کردن بدهی‌ها از دارایی‌هایتان محاسبه کنید. حالا آنجا که به دارایی‌ها مربوط می‌شود، مهم است که بدانیم ارزش آن‌ها می‌تواند نوسان کند و به احتمال زیاد این اتفاق می‌افتد. البته هیچ کس نمی تواند آینده را پیش بینی کند، اما دارایی‌هایی هستند که می توانید تقریباً مطمئن باشید که ارزش آن‌ها کاهش می‌یابد. خودروها، تبلت‌ها، رایانه‌ها و حتی مبلمان دارایی‌های استهلاک‌پذیر نامیده می‌شوند. ارزش بازاری آن‌ها با گذشت زمان کاهش می‌یابد، شاید به این دلیل که عمر آن‌ها محدود است، مثل لوازم الکترونیک، شاید هم به دلیل فرسودگی و پارگی مانند مبلمان؛ مطمئناً منظورم را متوجه می‌شوید. برخی از دارایی ها به سرعت ارزش خود را از دست می‌دهند. به عنوان مثال، ارزش یک خودروی جدید به محض اینکه نمایندگی فروش را با آن ترک کنید، به شدت کاهش می‌یابد. سایر دارایی‌های بادوام‌تر با سرعت کمتری مستهلک می‌شوند، اما همچنان استهلاک رخ می‌دهد.
آنچه شما باید بدانید این است: شما دارایی‌های مستهلک شده را «می‌خرید» نه این که در آن‌ها «سرمایه‌گذاری» کنید. در شرایطی روی یک دارایی سرمایه‌گذاری می‌کنید که انتظار افزایش ارزش آن را داشته باشید. شما در املاک، سهام، فلزات گران‌بها و غیره سرمایه‌گذاری می‌کنید. اما چیزهای دیگر را می خرید، شاید به این دلیل که نیاز دارید یا دلتان می‌خواهد. هیچ ایرادی در این نیست، تا زمانی که بدانید همه دارایی‌ها مثل هم نیستند. تمام تلاش خود را بکنید تا مبلغی را که برای دارایی‌های استهلاک‌پذیر خرج می‌کنید محدود کنید و سعی کنید دارایی‌های مناسب سرمایه‌گذاری را جمع آوری کنید که احتمالاً در آینده ارزش بیشتری خواهند داشت.