تهیه مسکن یکی از چالشهای افراد جامعه است، افزایش نرخ مسکن در ازدواج جوانان هم تاثیرگذار بوده است. این معضل به اندازهای ذهن جامعه را درگیر کرده که به سوژه تبلیغاتی خوبی برای کاندیدای ریاستجمهوری تبدیل شده است مانند ابراهیم رئیسی که وعده ساخت سالی یک میلیون خانه را مطرح کرده بود.
آخرین روزهای تیرماه بود که اسماعیل حسین زهی، نماینده مجلس گفت: صاحبخانهام اجاره را از ۱۰ میلیون به ۲۵ میلیون رسانده. وی در این گفتوگوی تلفنی تاکید کرده: «باید از هیات رئیسه بخواهیم که کاری کند. وقتی بقیه دستگاههای اجرایی برای کارمندان خود تعاونی و خانه سازمانی دارند، برای نمایندگان نیز باید چنین اتفاقی باشد.» جالب است که این اظهارات واکنشهای زیادی را به دنبال داشت به نحوی که برخی اظهارات روز گذشته یک نماینده مجلس به وضعیت نامناسب تامین مسکن یک خانواده اشاره کرد را راهی برای منحرف کردن اذهان عمومی از محل زندگی برخی از نمایندگان مجلس دانستند و اقبال شاکری تاکید کرد: امروز در مناطقی مانند اسلامشهر با مواردی مواجه هستیم که خانوادهای با ۵ فرزند در یک اتاق زندگی میکنند و کسی نمیتواند در این اتاق پایش را دراز کند. شاکری افزود: امروز خانوارها برای تأمین رهن برای اجاره اموال خود را میفروشند و اجاره و رهن به ۴ برابر درآمد خانوادهها رسیده است. وی گفت: باعث شرمندگی است که شرکتی از کشور همسایه وارد کشورمان شده و در بحث زیرساختهای ساختمانسازی از روش قالب لغزنده استفاده کرده و چه خبری به راه انداختند و انگار ما در ایران نمیدانیم این زیرساختها چه هستند و از آن بیاطلاعیم.
از سعادتآباد تا مسافرخانه
منزل نمایندگانی که از شهرستان به مجلس رسیدند، کجاست؟ مشرق در سال ۹۹ نوشت: « اگر گذرتان به حوالی میدان بهارستان بیفتد قطعا واحدهایی را که در جنوب ساختمان مجلس نیمهسازند را دیدهاید؛ این واحدهای نیمهکاره قرار است خانههای سازمانی برای نمایندگان باشد و بعد از اتمام نمایندگانی که قرار است در تهران ساکن شوند در این خانهها باشند اما پیش از این هم مجلس خانههای سازمانی داشته که خود داستان مفصلی دارد.» به گفته نمایندگان مجلس شورای اسلامی، این نهاد تعدادی خانه سازمانی در نقاط مختلف تهران داشته که معروفترین آنها مجموعه ۴۲ واحدی سعادتآباد است. واحدهایی با متراژ ۳۸۰ متر که هر کدام از واحدها به صورت اندرونی و بیرونی هستند و از آنجا همچنان حاشیه سازند که این ساکنان این واحدهای لاکچری هنوز نمایندگان سابقند؛ نمایندگانی که در ادوار قبل در آنجا ساکن شدهاند. هفته گذشته زهره سادات لاجوردی، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی گفت: مجلس تعدادی واحد مسکونی در منطقه سعادتآباد در اختیار جمعی از نمایندگان سابق قرار داده بود که تا پایان دوران نمایندگی در آنجا ساکن باشند اما تعدادی از این نمایندگان با وجود پایان دوران نمایندگیشان این واحدهای مسکونی را ترک نمیکنند. محمدجواد ابطحی همچنین گفته بود: «زمانی که وارد مجلس هشتم شدیم دنبال خانه میگشتم و شبها ناچار بودم که در مسافرخانه یا خانه معلم اسکان پیدا کنم؛ اعتراض کردیم که چرا نمایندههای سابق این خانهها را خالی نمیکنند.» قاضیپور دیگر نماینده مجلس بود که میگفت: در مجلس و دفتر کارم قسمتی برای استراحت درست کردهام و اگر شب کارم تا ساعت ۱۰ و نیم طول بکشد، همین جا در مجلس میخوابم - من در تهران خانهای ندارم و خانوادهام در ارومیه زندگی میکنند و من هر هفته چهار شب در تهران و سه شب در ارومیه زندگی میکنم.
حواشی خانه نمایندگان به اجاره و محل آنها خلاصه نمیشود و این خانهها حواشی دیگری هم دارد. به عنوان نمونه تیراندازی به خانه و حسینیه نماینده مردم شادگان در مجلس در اذهان بسیاری هست. برادر نماینده شادگان که به مراسم حج رفته به شهرستان برگشت و برای وی در حسینیه مراسم استقبال گرفته شده بود. بعد از این مراسم بود که سه تیر به پنجرههای منزل نماینده که در طبقه دوم حسینیه قرار دارد، اصابت کرده بود. ۷ مهر ۹۸جوان آنلاین نوشت: « سرقت از منزل یک نماینده مجلس روز گذشته خبرساز شد. گرچه اصل سرقت از منزل یک نماینده مجلس خبری قابل اعتناست، اما آنچه این خبر را بیشتر و از زاویهای فراتر از یک سرقت در شبکههای اجتماعی دستبهدست کرد، حجم بالای ریال و دلاری است که به صورت نقدی از منزل این نماینده مجلس سرقت شده است. »
تبادل نظر