ایسنا: در سمینار تخصصی ایران در برابر تغییرات اقلیمی ایران به روند فزاینده تولید گازهای گلخانه‌ای در کشور، بروز و شیوع بیماری‌های نو پدید و کاهش تاب‌آوری نظام سلامت به عنوان اثرات مخرب تغییرات اقلیمی اشاره شد.
دکتر جعفر جندقی، رئیس مرکز سلامت محیط وزارت بهداشت و درمان با اشاره به افزایش گرما، گرد و غبارهایی با منشا داخلی و خارجی، آلودگی هوا و سایر تغییرات اقلیمی گفت: متاسفانه این تغییرات زندگی همه مردم را تحت تاثیر قرار می‌دهد. همانگونه که در امسال شاهد تعطیلی‌های مکرر به دلیل آلودگی هوا ناشی از ریزگردها بودیم.
وی با بیان اینکه برداشت ما از آب‌های زیرزمینی و مخازن افزایش یافته و از طرفی بارش باران و برف در سال‌های اخیر کاهش یافته است، تصریح کرد: با افزایش یا کاهش دمای زمین، جریان‌های هوایی شکل می‌گیرند که می‌توانند زندگی را تحت تاثیر قرار دهند و موجب خشکسالی یا وقوع باران‌های سیل‌آسا شوند.
رئیس مرکز سلامت محیط وزارت بهداشت و درمان با اشاره به اینکه ایران در شرایط خشکسالی قرار دارد، گفت: وقتی ما در انتظار بارش برای تامین آب شرب خود هستیم پس به‌طور قطع از کشورهای دیگر بسیار آسیب پذیرتر خواهیم بود.
جندقی با بیان اینکه بالا آمدن سطح آب می‌تواند استان‌های جنوبی را تحت تاثیر قرار دهد و باعث ایجاد سونامی شود، تاکید کرد: تغییرات اقلیم بر کیفیت زندگی ما نیز تاثیر می‌گذارد که این امر خود نشاندهنده اهمیت اقدامات برای مقابله با این تغییرات است.
وی با اشاره به اینکه وقتی بحرانی مانند سیل یا زلزله رخ می‌دهد، همه مردم از سازمان‌های حمایتی و دولت انتظار، کمک رسانی و حمایت دارند، یادآور شد: لذا باید از الان زیر ساخت‌های لازم برای روبه‌رویی با چنین بحران‌هایی فراهم کنیم چراکه در صورت نداشتن زیر ساخت لازم مشکلات بیشتری رخ خواهد داد.
رئیس مرکز سلامت محیط وزارت بهداشت و درمان با اشاره به افزایش بیماری‌های در بحران‌های سیل یا حتی خشکسالی گفت: با خشکسالی حشرات از بین می‌روند و موجب کاهش انتقال بیماری‌ها می‌شوند اما از طرفی با وقوع سیل حشرات افزایش می‌یابند و بیماری منتقله خود به خود افزایش خواهند یافت همچنین بیماری‌های منتقله از آب و غذا به دلیل کاهش مسائل بهداشتی افزایش می‌یابند.
جندقی با اشاره به اینکه بیماری روحی - روانی از اثرات مهم تغییرات اقلیمی است، یادآور شد: شاید بیش از هر چیزی این تغییرات بر روان انسان اثر دارد همچنین میزان مرگ‌های منتسب به گرما، در افراد بالا ۶۵ سال به ۸۰ در هزار نفر می‌رسد، درحالی که در گذشته بسیار کمتر بوده است.
وی با بیان اینکه آسیب‌پذیری و سازگاری با تغییرات اقلیم از مواردی است که باید به آن توجه شود، گفت: ارتقای سطح آگاهی مردم، سیاستگذاران، مجریان و مردم بسیار مهم است همچنین کشورهای توسعه یافته باید نسبت به پرداخت منابع در اعتبار بخشی صندوق بهینه سبز تحول داشته باشند.
رئیس مرکز سلامت محیط وزارت بهداشت و درمان در ادامه به اقدامات انجام شده در وزارت بهداشت و درمان آموزش پزشکی کشور در سال‌های اخیر پرداخت و اظهارکرد: استقرار کارشناس مسئول و نیز کمیته تغییر اقلیم، تهیه گزارش‌های ملی در این زمینه، اجرای پروژه ملی آسیب پذیری تغییر اقلیم بر سلامت در کشور، تلاش در جهت تدوین برنامه عملیاتی مقابله با این تغییرات اقلیم و... از برنامه‌هایی هستند که در حال اجرا و توسعه هستند.
وی بعد از شرح اقدامات انجام گرفته خاطرنشان کرد: امید است بتوان گام‌های موثری در این جهت برداشت تا با پیامدهای مخرب این تغییرات اقلیمی به بهترین شکل ممکن مقابله و از آن پیشگیری کنیم.
تاب آوری نظام سلامت در برابر تغییرات اقلیم ضعیف است
دکتر علی مصدق راد، استاد دانشکده بهداشت دانشگاه تهران و مختصص مدیریت و اقتصاد بهداشت با بیان اینکه ایران از نظر تغییرات اقلیمی در وضعیت مناسبی قرار ندارد، گفت: از منظر حجم گازهای گلخانه‌ای و عدم استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر در رتبه‌های آخر هستیم همچنین از نظر اجرای قوانین و مقررات خلأهای بسیاری وجود دارد. با وجود سیاستگذاری‌های موجود اما در اجرای آنها بسیار ضعیف هستیم و باید در نظر بگیریم که نمی‌توان انفرادی و تک سازمانی کار را پیش برد. لذا لازم است تا همکاری بین بخشی وجود داشته باشد.
وی با اشاره به اثرات تغییر اقلیم مانند توفان‌های گرد و غبار، بالا آمدن آب دریاها، افزایش درجه حرارت و تغییر آب و هوا و... اظهارکرد: تمامی این عوامل بر سلامت مردم تاثیر می‌گذارند و متاسفانه این عواقب بر زیرساخت‌های سلامت نیز اثرات مخربی دارد. برای مثال وقوع سیل، زلزله و... موجب تخریب بیمارستان‌ها و آزمایشگاه‌ها می‌شود، حال مهم است که اگر این اتفاقات رخ دهد آیا ما از نظر تامین مالی و منابع توانایی مقابله با تغییرات را داریم یا خیر؟
مصدق راد تبدیل قانون‌ها به عمل را لازم و ضروری دانست و تصریح کرد: در عمل باید ظرفیت نظام سلامت در تغییرات اقلیم گسترش یابد چراکه هنگام وقوع بحران‌های طبیعی، کشور از منظر عرضه و تقاضا دچار شوک می‌شود. حال باید نظام سلامت خود را طوری تربیت کنیم تا در برابر تغییرات نه تنها آسیب نبیند بلکه قوی‌تر شود.
این مختصص مدیریت و اقتصاد بهداشت در ادامه خاطرنشان کرد: برای افزایش تاب‌آوری نظام به جای شروع از صفر نقطه شروع باید از تجارب کشورهای دیگر استفاده کنیم. لازم است نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کنیم تا در نهایت به یک جمع‌بندی برسیم که برای حفظ و ارتقای سلامت در برابر تغییرات اقلیمی چه کارهایی می‌توان انجام داد.
تبادل نظر