پیامد عجیب ابراز نکردن عقایدتان

فردای اقتصاد: چه یک همکار در مورد تصمیمی مشترک درخواست کمک کند یا یک دوست صرفاً کنجکاو باشد که دوستش چه نوع موسیقی را ترجیح می‌دهد، معمولاً افراد عمداً از ارایه نظرات و ترجیحات خود صرف‌نظر می‌کنند زیرا تمایل دارند که خونگرم و مشتاق به همکاری به نظر برسند. با این حال، تحقیقات نویسندگان مقاله‌ای در نشریه هاروارد بیزنس‌ ری‌ویو نشان می‌دهد که این رویکرد می‌تواند به طور جدی نتیجه معکوس داشته باشد: از طریق یک سری مطالعات با بیش از ۷۰۰۰ شرکت کننده در طیف گسترده‌ای از موقعیت‌های بین فردی، نویسندگان دریافتند که عدم توجه به عقایدتان در واقع می‌تواند شما را کمتر دوست‌داشتنی به نظر برساند و در نهایت به شما آسیب برساند. هم در روابط شخصی و هم در محل کار برای حل این تصور غلط رایج، نویسندگان این مقاله پیشنهاد می‌کنند که مدیران باید ابراز وجود سالم را در تیم‌هایشان تشویق کنند و به یک مدل تبدیل کنند، هم برای بهبود روابط خود با همکاران در سراسر سازمان‌شان و هم برای عادی‌سازی بیان ترجیحات شخصی برای کارکنانی که ممکن است در غیراین صورت تمایل داشته باشند سکوت کنند.

سهل‌گیری، دوست داشتنی نیست

نویسندگان این مقاله در نخستین پروژه تحقیقاتی خود، به نحوه واکنش مردم در هنگام پرسیدن از دوست یا آشنای خود توجه کردند وقتی که از آنان پرسیده می‌شد که ترجیح می‌دهند به کدام رستوران، فیلم یا موزه بروند. صرف‌نظر از موضوع زمینه، شرکت‌کنندگان در نظرسنجی تقریبا همیشه ‌گفتند که می‌خواهند همراهشان گزینه خاصی را انتخاب کند - و زمانی که همراهشان هیچ گزینه‌ای را انتخاب نمی‌کند (که اغلب به دلیل تمایل به ظاهری سهل‌گیرانه انجام می‌شود)، شرکت‌کنندگان، همتایان خود را کمتر دوست‌داشتنی یافتند و علاقه کمتری به شروع گردش در آینده با آنها پیدا کردند.

چرا اینطور هست؟ ممکن است فکر کنید که خودداری از اولویت‌هایتان شما را دوست‌داشتنی‌تر می‌کند، اما در واقع، وقتی کسی نظر شما را می‌خواهد، معمولاً به دنبال کمک برای تصمیم‌گیری است. شرکت‌کنندگان ما به طور مداوم گزارش کردند که وقتی دوستشان از بیان نظر خودداری می‌کند تصمیم‌گیری برای آنها سخت‌تر است و این تجربه تصمیم‌گیری ناخوشایند اغلب به برداشت مثبت آنها از دوستشان آسیب می‌رساند.

مدیران مؤثر، ابراز وجود سالم را تشویق و به الگو تبدیل می‌کنند

کارکنان و مدیران با تمایل به کمک، به حداقل رساندن تعارض و مشارکت در یک محل کار مشترک، گاهی اوقات تمایلی به اشتراک ترجیحات شخصی خود یا ارائه نظرات در مورد تصمیمات مشترک ندارند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که چگونه این رویکرد واقعاً می‌تواند به روابط آسیب برساند و باعث می‌شود افراد کمتر مؤثر و کمتر دوست‌داشتنی باشند.

برای مقابله با این چالش‌ها، مدیران باید اقداماتی را برای تشویق ابراز وجود سالم در تیم خود انجام دهند. در یک مطالعه، متوجه شدیم که اگر تصمیم گیرنده صریحاً بگوید که نمی‌خواهند به تنهایی انتخاب را انجام دهند، مردم دو برابر احتمال دارد ترجیحات خود را به اشتراک بگذارند - بنابراین به عنوان یک مدیر، حتی فقط به طور واضح ارتباط برقرار کنند که می‌خواهید شنیدن نظر همه قبل از تصمیم‌گیری می تواند به طور قابل توجهی شانس باز شدن افراد را افزایش دهد.

مدیران همچنین می‌توانند رویدادهای اختصاصی یا کانال‌های دیجیتالی را برای کارمندان راه‌اندازی کنند تا سرگرمی‌ها، سلیقه‌ها و نظرات خود را در مورد موضوعات مختلف به اشتراک بگذارند و می‌توانند تمرین‌های تیم‌سازی را برای رفع تصورات غلط رایج انجام دهند و به افراد کمک کنند راحت‌تر به دیگران در مورد ترجیحات خود بگویند. در برخی موارد، ممکن است انجام نظرسنجی‌ها قبل یا بعد از جلسات برای جلب نظر فعالانه از کارمندانی که ممکن است در لحظه از صحبت کردن عصبی باشند، امری منطقی باشد، و برای نقش‌های روبه‌روی مشتری، مدیران ممکن است صراحتاً کارکنان را تشویق کنند تا نظرات خود را بیان کنند. زیرا این ممکن است دوست‌داشتنی بودن آن‌ها را تقویت کند و به آنها کمک کند تا ارتباطات قوی‌تری با مشتریان، ایجاد کنند.

اما مهم‌تر از همه، مدیران باید خودشان ارتباطات باز را به یک مدل تبدیل کنند. مخصوصاً برای رهبران ارشدی که ممکن است برای حفظ ارتباط با کارکنان  تلاش کنند، به اشتراک گذاشتن علنا ​​ترجیحات آنها می‌تواند به مبارزه با این تصور که آنها از انسانیت دور یا فاقد انسانیت هستند کمک کند. در واقع تحقیقات ما نشان می‌دهد، به جای بیگانه انگاشتن کارمندان، که ابراز عقیده - حتی اگر نظری باشد که افراد با آن مخالف باشند - می‌تواند به رهبران کمک کند انسان‌تر، شایسته‌تر و دوست‌داشتنی‌تر شوند. این امر هم روابط خود را با همکاران در سراسر سازمان بهبود می‌بخشد و هم بیان ترجیحات شخصی را برای کارمندانی که در غیر این صورت تمایل به سکوت دارند عادی می‌کند.

بنابراین دفعه بعد که کسی از شما می پرسد که چه فکر می کنید، دریغ نکنید. تحقیقات ما نشان می‌دهد که ابراز محترمانه و صادقانه ترجیحات خود هم به فردی که به دنبال بازخورد شما است کمک می‌کند و هم باعث می‌شود شما را دوست‌داشتنی‌تر ببینند. خواه دوستی باشد که می‌پرسد کجا می‌خواهید برای غذا خوردن بروید، خواه مشتری‌ای که کنجکاو است چه نوع موسیقی را دوست دارید، یا یک همکار که نظر شما را در مورد تصمیم‌گیری در محل کار درخواست می‌کند، داده‌ها نشان می‌دهند که به اشتراک گذاشتن نظر شما تقریباً همیشه یک معامله برد-برد است.

منبع: HBR

نویسندگان: الکساندرا باراش، کیتلین وولی، پگی لیو

مترجم: شادی آذری حمیدیان