جهانی شدن به زبان ساده: درک مفهوم جهانی شدن و مزایای بالقوه آن دشوار نیست. با از بین بردن اصولی موانع تجاری همه می‌توانند از نظر تئوری برنده شوند.
یک: کشورهای فقیر میزان قابل توجهی سرمایه جذب خواهند کرد، چرا که دستمزد در این کشورها پایین‌تر است و شرکت‌های بین‌المللی اشتیاق زیادی به سرمایه گذاری در این کشورها نشان می‌دهند به مرور زمان، این حتی می‌تواند به ریشه‌کنی تدریجی فقر منجر شود. 
دو: کسانی که در کشورهای ثروتمند زندگی می‌کنند می‌توانند از تنوع محصولات بیشتر و همچنین قیمت‌های بهتر به لطف واردات بهره ببرند. 
سه: جهان به سمت تخصیص کارآمد سرمایه بر اساس آنچه که هر کشور بهتر از دیگران می‌تواند تولید کند، حرکت خواهد کرد. اگر کشوری نتواند مثلاً لباس تولید کند، به روشی مقرون به صرفه می تواند به سادگی لباس وارد کند و روی محصولاتی که در ساخت آن بهتر است تمرکز کند. 
متأسفانه به چند دلیل همه چیز دقیقاً طبق برنامه پیش نرفت. 
یک: بیشتر کشورها به آنچه که موعظه می کنند لزوماً عمل نمی‌کنند. به عنوان مثال، کشورهای ثروتمندْ کشورهای فقیرتر را تشویق می کنند تا منابع خود را به آنها بفروشند، اما آنها را از فروش محصولات با ارزش افزوده بالا منصرف می کنند. 
دو: همه می‌خواهند با تضعیف مصنوعی ارز خود برای تقویت صادرات صنایع یارانه‌ای‌شان، ساختار تجارت جهانی را به بازی بگیرند. 
سه: هر زمان که مشکلی در اقتصاد وجود داشته باشد، سیاستمداران و شهروندان دوست دارند جهانی شدن را به خاطرش سرزنش کنند. نتیجه نهایی این است که افراد بیشتر و بیشتری ادعا می‌کنند که جهانی‌شدن کار نمی‌کند، اما آیا چیزی که وجود دارد، واقعاً جهانی‌شدن است یا یک بالماسکه بزرگ؟

جهانی شدن چیست؟

جهانی شدن در حقیقت از پیامدهای نوزایی تمدن صنعتی، انقلاب فناوری و گسترش سرمایه‌داری است که در صورت تحقق به دور از فساد و نقص، می‌تواند با فرآیندهایی، جوامع مدنی را جایگزین دولت‌شهرهای سنتی کرده و در تعاملی برابر به صورتی متوازن باعث توسعه همگانی شود.

• رسانه تصویری «فردای اقتصاد» برای آموزش این مفاهیم کلیدی به تهیه و دوبله ۱۰۰ ویدئوی کوتاه (بین یک تا ۲ دقیقه) از محتواهای معتبر علمی مبادرت کرده است.