فردای اقتصاد: راز رشد اقتصادی مداوم توسعه ایدههای جدید و افزایش بهرهوری در اقتصاد است. اما آیا بروز ایدههای نو اتفاقی است یا پرورش این ایدهها نیازمند زمینی حاصلخیز است؟ زمین بازی با چه ویژگیهایی میتواند بهبود ایدهها را تشویق کند و به وسیله آن رشد اقتصادی پایدار را تضمین کند؟ در دهمین قسمت از سواد حکمرانی اقتصادی و آخرین قسمت از بسته رشد اقتصادی به این سؤال پاسخ میدهیم.
در قسمتهای قبلی، نحوه انباشت سرمایه را توضیح دادیم. این که چه طور انباشت سرمایه میتواند باعث رشد بیشتر شود، اما با ثروتمندتر شدن کشورها، انباشت سرمایه کمتر میشود. کشورهای پیشرو با پرورش ایدههای بیشتر و بهتر رشد می کنند، اما چطور؟ چطور ایدههای بیشتر و بهتری به دست آوریم؟ یک ایده خوب خاص ممکن است تصادفی ایجاد شود. شاید آن ایده زمان دوش گرفتن یا درست قبل از خواب شبانه به سرتان بیفتد. اما وقتی به عقب برمیگردیم و به خلق ایدههای جدید در سطح کلان نگاه میکنیم، قطعاً ایجادشان تصادفی نیست. عناصر کلیدی وجود دارد که ایدههای بیشتر را تحریک میکند.
ایدهها از آسمان به زمین نمیافتند. آنها در زمین نهادهای خوب رشد میکنند. اجازه دهید برای شما یک داستان برای توضیح این موضوع ارائه کنم. شاید هرگز نام ماسوره پرنده را نشنیده باشید، اما یکی از مهمترین اختراعات انقلاب صنعتی بود. ماسوره پرنده دستگاههای بافندگی را بهبود داد و ساخت سریع و ارزان پارچه را آسان کرد و این امکان را برای مردم سراسر جهان فراهم کرد که لباسهای تمیز و جدیدی داشته باشند. برای اولین بار، مد به چیزی تبدیل شد که فقط برای افراد بسیار ثروتمند نیست. شاتل پرنده توسط جان کی اختراع شد. و کی برای تلاش هایش چه چیزی به دست آورد؟ بافندگانی که فکر می کردند اختراع کی آنها را از کار میاندازد، ماشینهای بافندگی جدید را شکستند و خانه کی را به آتش کشیدند. با وجود خلق یکی از مهمترین اختراعات برای راهاندازی انقلاب صنعتی و بهبود جهان، کی از ترس جان خود، به فرانسه گریخت و در نهایت در فقر درگذشت. شما را نمیدانم، اما اگر من میدیدم چه اتفاقی برای جان کی افتاد، شاید خیلی مشتاق نبودم که اختراعی را دنبال کنم. بیایید داستان کی را با یک مبتکر بزرگ در دوران اخیر، استیو جابز مقایسه کنیم. او برای نوآوریهایش نهتنها پول زیادی به دست آورد، بلکه جوایز فرهنگی هم بُرد. جابز به نمادی تبدیل شد که مردم میخواهند از آن تقلید کنند.
این موضوع به نهادها و مشوقها برمیگردد. نهادهای امروزی در ایالات متحده، محیط شگفتانگیزی را برای کارآفرینان فراهم کردهاند تا بتوانند شکوفا شوند و ایدههای جدید خلق کنند. اگر ایده خوبی در ایالات متحده دارید، در آمریکا، نهادها انگیزههای خوبی برای پیگیری آن ایده ایجاد می کنند. شما مراکز رشد و سرمایهگذاران خطرپذیر را خواهید یافت که میتوانند به شما در راهاندازی کسبوکارتان کمک کنند، قوانینی برای محافظت از ایدهتان، فرهنگی که نوآوران را بت میکند، و بازارهایی که اگر ایدهتان برای مصرفکنندگان جذاب باشد، به شما پاداش زیادی میدهند. جان کی فقط میتوانست رویای جهانی را ببیند که بتواند از کارش سود ببرد. در ایالات متحده و در اکثر نقاط جهان امروز، ایدهها برای سود تولید میشوند. 70 درصد از هزینههای تحقیق و توسعه در ایالات متحده توسط بخش خصوصی تامین میشود و در کشورهایی مثل ژاپن این درصد حتی بالاتر از این است. بنابراین، در حالی که یک ایده فردی ممکن است نوعی خوششانسی به نظر برسد، میبینیم که ایدهها در جاهایی میجوشند که دارای نهادهای مناسب برای ایجاد ایدههای جدید و پیگیری آن ایدهها هستند.