فردای اقتصاد: چین پس از امضای قراردادهای بزرگ انرژی با قطر و عربستان، حدود یک هفته قبل، با طالبان نیز وارد مذاکره شد. حاصل این مذاکره، امضای قرارداد ۲۵ساله استخراج نفت بین طالبان و چین بود.
پس از حاشیه‌سازی ایجاد شده از حرف‌های شی‌جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین در ریاض علیه جزایر سه‌گانه ایران، حالا پکن به سراغ دولت سرپرست افغانستان رفته که هنوز ازسوی جامعه بین‌المللی به رسمیت شناخته نشده است.
با این حال دوری هر لحظه چین از ایران هر روز محسوس‌تر از قبل می‌شود. این کشور حاضر نیست منابع بلوکه شده ایران در پکن را بازگرداند و در مقابل از همان پول ایران، وامی با سودی بالا برای ساخت سد چمشیر می‌دهد. این در حالی است که ایران و چین حدود دو سال قبل، موافقتنامه ۲۵ ساله اقتصادی را امضا کرده‌اند.
چین با خروج آمریکا از برجام نیز به همراه توتال، پارس جنوبی را ترک کرد تا یادگاری دیگر برای ایران بر جای بگذارد.
اما چرا رابطه چین با ایران تا این اندازه رو به سردی نهاده و در مقابل با رقبای منطقه‌ای ایران هر روز گرم‌تر می‌شود؟
دکتر هاشم اورعی، استاد تمام دانشگاه صنعتی شریف و رئیس اتحادیه انجمن‌های انرژی ایران در گفت‌وگو با «فردای اقتصاد» علت رویکرد اخیر چین در قبال ایران را توضیح می‌دهد.
در همین رابطه گفت‌وگوی دیگری از دکتر هاشم اورعی درباره «جاماندگی ایران در دیپلماسی انرژی» را ببینید.
تبادل نظر