تجربیات گذشته نشان می‌دهد که اقتصاد دستوری، نسخه شفابخشی برای اقتصاد ایران نیست؛ اما دولت‌ها همچنان بر اجرای آن اصرار دارند. ابراهیم بهادرانی در گفت‌وگو با «فردای اقتصاد» این سیاست و تبعات آن برای صنعت را تحلیل کرد.
فردای اقتصاد: آیا می‌توان کالایی را نام برد که با اجرای سیاست قیمت‌گذاری دستوری، سرمایه‌گذاری در آن توسعه یافته، انحصار از بین رفته و مصرف‌کنندگان از قیمت آن کالا رضایت دارند؟
ابراهیم بهادرانی، مشاور عالی رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران در برنامه «فردای صنعت و تجارت» فردای اقتصاد پیش از پاسخ به این سوال، به ذکر خاطره‌ای از سال ۵۳ اشاره کرد. به گفته وی، در آن سال حزب رستاخیز به عده‌ای کارت داده بود که قیمت‌ها را کنترل کنند، استاد ما (آقای دکتر فرهنگ که بعد از انقلاب به عنوان رئیس انجمن اقتصاددانان انتخاب شده بود) خطاب به آنها گفت: «تا زمانیکه شما در کلاس من نشسته‌اید، من درسم را شروع نمی‌کنم و اگر از کلاس بیرون نروید، من می‌روم.»
بهادرانی در تحلیل اینکه آیا سیاست قیمت‌گذاری کالاها که مرتبا در سال‌های مختلف از سوی سیاستگذاران در دستور کار قرار گرفته است، موثر بوده است؟، گفت: من کالایی را نمی‌توانم نام ببرم که با قیمت‌گذاری دستوری، سرمایه‌گذاری در آن توسعه یافته و انحصار از بین رفته است. معتقدم سیاستگذار راهی جز اینکه به رقابت ختم شود، ندارد.
بهادرانی که معاونت اقتصادی و امور بین‌الملل وزارت صنایع و معاونت امور تولیدی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی را نیز در سوابق کاری خود دارد، با اشاره به شرایط اقتصاد ایران از جمله تورم بالا، سرکوب قیمت، رشدهای اقتصادی پایین و...تاکید کرد: اگر هدف سیاستگذاران تحقق رشد اقتصادی ۸درصدی است، باید موانع رسیدن به این هدف را از سر راه بردارد.
