فردای اقتصاد: افرادی که از شکست‌های روزمره سناریوهای روز قیامت می‌سازند - چیزی که دانشمندان رفتارشناس آن را فاجعه‌سازی می‌نامند - در معرض خطر سرایت استرس خود به اطرافیانشان هستند. اگر شما هم از این دسته افراد هستید و از کاه کوهی می‌سازید، نشریه هاروارد بیزنس ری‌ویو چند توصیه به شما دارد:
نخست، باید بدانید که فاجعه‌سازی، یک رفتار آموخته‌شده است، بنابراین کنجکاو باشید که چگونه و چه زمانی آن را یاد گرفته‌اید. به فصول شکل‌گیری زندگی‌تان فکر کنید، زمانی که شروع به پیش‌بینی بلایای قریب‌الوقوع کردید. یادآوری این داستان‌ها ممکن است دردناک باشد، اما شناسایی ریشه عادت شما نخستین قدم برای متوقف کردن آن است.
سپس، داده‌هایی را که جمع آوری می‌کنید تحلیل کنید. از خود بپرسید: چه نشانه‌هایی به شما می‌گوید که بدترین اتفاق خواهد افتاد؟ آیا شرایط، افراد یا چالش‌هایی وجود دارند که به طور منظم احساس فاجعه را در شما تحریک می‌کنند؟ آیا بر اساس تجربیات گذشته ترس‌هایتان را می‌سازید؟ چه داده‌های مثبتی را ممکن است نادیده بگیرید؟
برای تنظیم وضعیت عاطفی خود در زمانی که نگران نتیجه‌ای هستید، ابتدا توجه خود را به تجربه فیزیکی خود معطوف کنید. تغییرات ساده در تنفس و محیط می‌تواند سیستم شما را در لحظه آرام کند.
در نهایت، عواقبی که تفکر فاجعه‌ساز شما برای دیگران دارد را بپذیرید. به عنوان یک عضو از گروهی که در آن هستید، خلق و خوی شما لحن گروه اطرافیانتان را تعیین می‌کند. برای حفظ یک محیط سالم، تصدیق کنید که چگونه تمایل شما به فاجعه‌سازی ممکن است بر آنها تأثیر بگذارد. و در صورت لزوم، برای رفتار گذشته خود عذرخواهی کنید و در مورد گام‌هایی که برای رشد برمی‌دارید صحبت کنید.
منبع: HBR
نویسنده: رون کاروچی
مترجم: شادی آذری حمیدیان
تبادل نظر